“Wat drinken?” klinkt het altijd vrolijk als je het terrasvan guesthouse Twenty4 opstapt. Niet het meest voor de hand liggende adres vanéén onzer wederverkopers, en met de verkoop gaat het dan ook matigjes. “Maarhij wordt wel veel gelezen hoor!”, zegt Mark van de Wall. “Veel mensen bladerenerin, maar hem kopen, dat doen ze niet.”
Mark (39) en Diana van de Wall (38) wonen ruim een jaar inSuriname. “We wilden weg uit Nederland, en Suriname leek ons wel wat”, verteltMark. “We dachten ook dat we geen visum nodig hadden, maar dat viel eventegen…”
“We zijn eerst een maandje gaan kijken, of we wel werk enhuisvesting konden vinden”, zegt Diana. “Dat was binnen een dag geregeld hier.We konden aan de slag op de kinderboerderij bij Colakreek. We hebben meteenalles verkocht in Nederland en zijn met twee rugzakken hierheen vertrokken.”
Na vier maanden werd het tijd voor iets nieuws en viaviakwamen Mark en Diana bij Twenty4 terecht. “We zijn toen ook verhuisd”, verteltMark. “We konden gratis in een bouwval in Lelydorp wonen, in ruil daarvooronderhielden we het terrein. Toen we er net kwamen, stond het onkruid tot aanonze borst. En overal zaten kikkers, kakkerlakken en spinnen. We moesten onswassen bij een waterput en het fruit van het terrein verkochten we op de markt.Echt een avontuur.”
“De eigenaar van Twenty4, Bryan, kenden we al”, zegt Diana.“We vroegen of hij niet nog ergens een klusje wist, en toen bleek dat hij zelfnog wel iemand nodig had. Het begon heel simpel met wat klusjes rond hetguesthouse. Toen Bryan een weekje weg wilde, vroeg hij ons of we niet op hetguesthouse wilden letten. Doodeng! Zoiets hadden we nog nooit gedaan… Maar hetging heel erg goed en nu zitten we vast van donderdagochtend tot zondagavond inhet guesthouse.”
“Ja, het bevalt heel goed”, zegt Mark. “We blijven hierzeker nog zolang als we in Suriname zijn. Maar misschien zitten we volgend jaaral in een ander land!”, vult Diana aan. “Want Suriname is voor ons geeneindstation, we willen nog veel meer zien!”
Zoalsgezegd lezen de gasten van het guesthouse Parbode graag. Mark: “Als ze vragenof ze hem even in mogen kijken, zeggen we geen nee. Maar vaak gaan mensen erdan even mee zitten en voor je het weet zijn ze er uren in verdiept. Kopenhoeft dan niet meer. Eigenlijk nemen mensen hem alleen maar mee als erbijvoorbeeld iemand in staat die ze kennen, of als er een dorpje in staat waarze geweest zijn. Ik begrijp dat de redactie de bladen nu gaat sealen. Zodat jede situatie krijgt: ‘what you see is what you get.’ Dat is wel nodig, denk ik.Onze gasten zijn toch vaak backpackers die elk dubbeltje omdraaien. Parbodezijn ze goedgezind, maar uit is uit en op is op, dus liever geef je je geld nahet lezen aan een biertje uit.”
Nu populair
