‘Radio 10 ontkent boycot 10 koeien’, kopt de Ware Tijd vandaag. Er wordt een beetje om de hete brij heen gedraaid bij het radiostation, maar het is dan ook een lastige kwestie. Want toegegeven, een beetje confronterend is de tekst van ’10 koeien en een Zündapp’ wel. Dat sommige mensen het als beledigend of stigmatiserend ervaren is dus enigszins te begrijpen.
Is dat een reden om de song niet te draaien? Welk deel van de luisteraars kom je tegemoet? Er valt over te discussiëren, en het is uitstekend dat dit ook – al dagen – gebeurt.
Maar wat echt schokkend is, is dat de discussies rond het lied duidelijk maken wat er vlák onder de gezellige Sranan-oppervlakte ligt etteren. De commentaren op Facebook liegen er niet om! Dat we etnisch verdeeld zijn, is geen nieuws. Maar jong en redelijk opgeleid Suriname maakt zich schuldig aan een niveau van racisme waar de honden geen brood van lusten. En sommige mensen hebben het niet eens van zichzelf in de gaten: ze klagen in één adem door van de beschuldiging van ‘hokjesdenken’ naar een grove en ongefundeerde belediging aan het adres van een andere bevolkingsgroep. Schokkend.
Scrappy W. heeft duidelijk een snaar geraakt, maar de realiteit is vele malen erger. Misschien moeten we het daar eens op nationaal niveau over hebben.
Nu populair
