Iedere maand vertellen lezers
over de eerste keer dat zij
een scheve schaats reden
Heen en weer
“Keuzes! Op het moment dat alles als een kaartenhuis in elkaar valt, word je er soms toe gedwongen. Ik werk al jaren voor een grote vliegtuigmaatschappij en zit het meest op de route Amsterdam – Paramaribo. Veel Surinaams schoon is in die jaren aan mij voorbijgegaan, maar mijn vliegvoordelen als purser heb ik altijd aan mijn vriendin besteed. Joann en ik waren al langer dan zes jaar samen. Maar na twee jaar was eigenlijk de rek er al uit. Ik weet niet waarom ik bij haar bleef, maar ik zag mezelf het ook niet uitmaken. Daar ben ik te passief voor. Maar toen ik na een vlucht incheckte bij Torarica en daar Cherelee voor het eerst zag, was ik alles behalve passief.
Volle mooie lippen en dan die lach… ze had me meteen. Om elk wissewasje belde ik naar beneden, alleen om haar stem te horen. Ik dacht dat ik dat subtiel deed, maar Cherelee had het meteen door. Diezelfde avond nog gingen we wat drinken aan de Waterkant. Dat ene drankje leidde tot de heetste nacht die ik heb meegemaakt. Letterlijk! Om haar werk niet in gevaar te brengen, deden we het bij haar thuis en daar was geen airco.
Op de vlucht terug was ik – ‘flying high’ kan je zeggen – verliefd! Maar bij het inzetten van de landing op Schiphol kon ik alleen nog maar aan Joann denken. Zou ik het zeggen, uitmaken of toch niet? Maar toen ik thuiskwam en haar zag, wist ik het weg te stoppen, makkelijker dan ik dacht.
En zo ging ik maanden heen en weer tussen Nederland, Suriname, Joann en Cherelee. Ik wist dat ik ooit een keus zou moeten maken. Bij Cherelee kon ik mezelf zijn, hoefde ik geen compromissen te sluiten. Om Joann ben ik in Nederland blijven wonen. Ze was al een jaar werkloos en we probeerden al een tijd een kindje te krijgen. Dat bracht financieel en emotioneel veel stress in onze relatie.
Toen ik naar vacatures in Suriname begon te kijken, was mijn keus onbewust al gemaakt. Ik besloot Joann de waarheid te vertellen. Maar zij kon niet wachten met haar eigen nieuws en vertelde dat ze in verwachting was.
Door mijn kille reactie rook Joann meteen onraad. Nu moest ik het haar wel vertellen. Na een hevig emotionele reactie en een week stilte heeft Joann het mij vergeven. En ook al wilde ik in mijn hart liever bij Cherelee zijn, ik koos voor Joann.
We hebben nu een zoontje en maken er het beste van. Ze denkt erover om in Suriname te komen wonen. Dat is al heel wat voor mij! Maar Cherelee bij Torarica zien blijft moeilijk. Als ze weet dat ik kom, doet ze er alles aan om mij niet te zien – ook al zou ik dat stiekem wel graag willen.”
