Heerenstraatfestival: ‘Passie voor de mooiste straat van Paramaribo’ – Parbode Sneak Peek
De binnenstad van Paramaribo tot een bruisend uitgaanscentrum maken. Dat is het oogmerk van het Heerenstraatfestival. Tussen 30 september en 6 oktober was de Heerenstraat het culturele hart van dit festival van The Back Lot, die het tot een jaarlijks event wil maken.
Tekst Joyce Doekhie
Maandag 30 september, 19:30 uur
De opening van het straatfestival vindt niet plaats aan de Heerenstraat, maar in Theater Thalia aan de Nassylaan 4. Op het Latino Americano filmfestival aldaar, verwelkomt Hennah Draaibaar, een van de grote motoren achter The Back Lot, een goed opgekomen publiek.
“Toen Eddy (Wijngaarde, red.) en ik in 2002 ons eerste festival precies op deze locatie presenteerden, hadden we niet echt het idee dat The Back Lot zo’n vlucht zou nemen qua ontwikkeling. Inmiddels zeventien jaar verder is The Back Lot meer dan toneel. We zijn educatie, cultuur, jongerenontwikkeling, een paar begrippen die we in een adem kunnen noemen als je kijkt naar de activiteiten die we uitvoeren. We zijn keurig in onze opzet geslaagd.”
Dat The Back Lot in haar opzet is geslaagd, blijkt uit het Latino Americano filmfestival, dat ze bij dezen nieuw leven heeft ingeblazen. Ruim twintig films uit onder andere Brazilië, Cuba, Columbia, Peru en Suriname waren in de festivalweek te zien in Theater Thalia, Theater On Stage en het Tower Auditorium. Op de sfeervolle openingsavond in Thalia genotende gasten van de muzikale klassieker Lágrimas negras (Zwarte tranen). Een bijzonderheid: de regisseuse van de film, Sonia Herman Dolz, was ook aanwezig. Lágrimas negras begint met een strofe van de muziekgroep La Vieja Trova Santiaguera. Somos como el cirio, que al morrir, echa un último chispazo (‘We zijn als de kaars, die als hij sterft een laatste vonk werpt’). Na deze strofe komen de hoofdrolspelers in beeld: de bejaarde musici van La Vieja Trova Santiaguera die in een open bus worden vervoerd. Filmmaakster Herman Dolz volgt hen, midden jaren ‘90, op Cuba en tijdens hun tournee door Europa. Met hun opzwepende ritmes, soepele moves en levendige energie weten ze zalen plat te spelen. Deze veelgeprezen muziekdocumentaire is met de voortreffelijke cameravoering en knap geportretteerde ‘popsterren’ dan ook goed voor tweeënzeventig minuten lang puur genieten.
De daarop volgende dagen is het Heerenstraatgebied een bruisende beleving van kunsttentoonstellingen, verkoopstandjes met cultureel divers eten, crafts en live muziek- en dansoptredens.
Het hele artikel is te lezen in het decembernummer van Parbode