Paramaribo
21/12/1944 – 15/8/2015
Henk werd zeventig jaar. Vele van zijn uitspraken waren filosofisch getint en dat gaf in mijn beleving het gevoel dat hij al vroeg ‘rijp’ bij mensen moest zijn overgekomen. De tekst bij de aankondiging van zijn heengaan ademde ook dat gevoel uit: ’Het boek van het leven. Wij zijn de acteurs, in het levensverhaal met een onbekend maar zeker einde’. Hij was, zoals we dat plegen te zeggen, een Srananman in hart en nieren. Op vele gebieden wist hij zich dienstbaar te maken.
Henk stond aan de wieg van de Surinaamse Partij van de Arbeid (SPA), was onder andere lid van de Bemiddelingsraad, president-commissaris bij Surinam Airways en mocht ook de scepter zwaaien op de ministeries van Arbeid en Volksgezondheid in het kabinet-Chin A Sen. In buitenlandse dienst mocht hij leidinggeven als ambassadeur in Guyana en later Washington. Zijn werk als lid van de commissie in de grenskwestie tussen Suriname en Guyana mag zeker ook gememoreerd worden.
Hij studeerde in 1962 af aan de Technische Universiteit in Delft. Volgens Roy Adama was Henk een begaafd wiskundige. Als adviseur van Fred Derby, de leider van de SPA en vakcentrale C47, heeft hij veel werk verzet met betrekking tot ILO-aangelegenheden en andere zaken die op het mathematisch vlak lagen.
Met Margo, zijn vrouw, werden vier kinderen en een pleegdochter opgevoed. Samen wisten ze een oase te creëren, waar niet slechts de eigen kinderen, maar ook vele anderen terechtkonden. Zijn dochter Jennifer mist hem enorm. “Vooral die heerlijke, herkenbare stem en lach. ‘Je moet zaken op lange termijn bekijken’, was een van zijn uitspraken. Hij dacht ver vooruit en stimuleerde dingen van alle kanten te bekijken en te beredeneren. Ik herinner me een uitspraak, toen ik woorden had met mijn vriend: Ook al heb je gelijk, je hoeft niet altijd je gelijk te halen.”
Andere wijze uitspraken van pa kan zoon Fadil, die ondernemer is, zich goed herinneren: ‘Werk eerst voor je naam en dan voor je geld.’ Eigen productie, een zeer actueel onderwerp, werd door Henk reeds lang geleden benadrukt: ‘Een land met vruchtbare gronden maar zonder eigen productie, is een verloren land.’ Adama noemt hem een sociaal rechtvaardige denker. Hij was een uitzonderlijke burger, die zijn medemens beschouwde als mens en geen object. Ramon Brouwn benadrukt: ‘Zijn echtheid en vrolijkheid zullen mij immer bijblijven. Henk heeft jongeren steeds gestimuleerd en uitgedaagd. In dat licht plaats ik hier een uitspraak die Martin Ooft, nu wijlen, hem toeschreef: Overdreven bescheidenheid is een geraffineerde vorm van arrogantie.’ Zijn legacy kon niet beter door zijn familie verwoord worden: ‘Je hebt in je leven samen met ons heel veel goeds en moois meegegeven, waarop wij nu verder kunnen voortbouwen.’
Nu populair
