Het ongebruikte cadeau van Clarence Seedorf
Het verkeer dendert over de Martin Luther Kingweg tussen Paramaribo en Paranam, langs kilometerpaal negentien. Bij de schroothandelaar aan de oostkant van de weg slingeren twee grote gele grijpkranen heen en weer vanaf een tien meter hoge berg oud ijzer. Aan de overkant van de weg is het echter doodstil. Een vaalgroen uithangbord maakt ons duidelijk dat we bij het Clarence Seedorf Sportcomplex zijn beland, maar gevoetbald wordt er niet. De slagbomen zijn neergelaten, de twee wachthuisjes zijn potdicht, het grote parkeerterrein leeg, de imposante poort op slot, en op de tribune met tweeduizend zitplaatsen zit helemaal niemand. Enkele achtergelaten, lege djogo’s verraden dat het er ooit wel gezellig moet zijn geweest.
Toch kan het stadion zeker niet verwaarloosd worden genoemd. Zo is het beschuitgras van het voetbalterrein minutieus gekortwiekt, waarmee het zonder twijfel een van de beste grasmatten van het land is. Een droom voor elke voetbalploeg, die het doorgaans moet stellen met bar slechte velden vol verraderlijke kuilen – of erger nog, met een half weggevreten grasmat door een hardnekkige wormenplaag, zoals enkele maanden geleden is gebeurd in het Emile de la Fuente Sportcentrum.
Een probleem ligt hem in de relatie tussen de familie Seedorf enerzijds en de Surinaamse Voetbalbond (SVB) anderzijds. Beide kampen verschillen vanaf het prille begin van mening over het project. Het steekt de Seedorfs bovendien dat hun project weinig lokale initiatieven op gang weet te brengen. Clarence Seedorf benadrukt al bij de opening in 2001 dat Suriname vooral zelf wat van het sportcomplex zal moeten maken. Lokale initiatieven en vooral geldschieters laten echter niets van zich horen. Bij de SVB schrikken ze zich zelfs een hoedje wanneer Seedorf al meteen na de ingebruikname laat verstaan dat hij zit te wachten op de voetbalbond, die verder plannen zal moeten maken. Dat gebeurt niet.
Het hele artikel over het Seedorfstadion en de moeizame relatie tussen de Seedorfs en de Surinaamse Voetbalbond staat in de juni-editie van Parbode. Met deze maand natuurlijk extra veel aandacht voor voetbal!