No broko ini pikin moni: het raadsel achter de muntschaarste – Parbode Sneak Peek

In supermarkten, kledingwinkels en restaurants. In bijna alle handelszaken waar je komt is er een tekort aan muntgeld. Aangeplakte A4’tjes tonen de noodkreet van de winkeliers: ‘Te weinig muntjes, betaal alstublieft gepast’. Er is duidelijk een andere oplossing nodig. Maar welke, en: waar is dat hoognodige muntgeld gebleven?

Tekst Inge van Breda

Niet alleen de winkelier heeft weinig muntgeld in zijn bezit, ook de consument die boodschappen doet neemt meestal geen grote voorraden muntgeld mee. Het raakt kwijt, wordt vergeten en het zorgt voor te veel gedoe. “De waarde van kleine biljetten en munten is zo laag, dat ze letterlijk je portemonnee vullen als je daarmee rond moet lopen”, zegt econoom Steven Debipersad. Mensen hebben geen zin om muntgeld mee te slepen, maar de lage waarde van de muntjes maakt het ook makkelijk om ze op te sparen.

“Mensen vinden het nodig om te sparen, want er is armoede”, zegt Raymond Hasnoe, voorzitter van de Vereniging van Surinaamse Winkeliers en bestuurslid van de Kamer van Koophandel en Fabrieken. “Er is geen tekort aan munten, er zijn voldoende munten, maar die worden opgepot. Wat mij betreft moet de Centrale Bank daarop inspelen en de mensen oproepen het geld terug te geven aan de winkeliers en de banken, en het zo weer in circulatie te brengen.”

Ook volgens Debipersad zijn er in principe wel genoeg munten in het land, maar worden ze simpelweg uit de winkelstraat gehouden. “Ik geloof niet in een echte schaarste. Het is een gecreëerde schaarste – het geld wordt niet in omloop gehouden. Aan de ene kant door mensen die het thuis houden, uit gemakzucht of omdat ze de waarde er niet van zien. Aan de andere kant door de winkeliers die grote voorraden achterhouden om te voorkomen dat ze in de problemen raken bij de verrekening.”

Het hele artikel lees je in de novembereditie van Parbode.

0

Gedeeld