Het Ronald McDonald Ouderkamer Project – Verlichting voor zieke kinderen

Dankzij het ouderkamerproject van McDonald’s Suriname kunnen ernstig zieke kinderen in het ziekenhuis hun ouders dicht bij zich hebben. Het project voorziet daarmee in een belangrijke behoefte, niet alleen financieel, maar meer nog emotioneel. “In elke ouderkamer is er een intekenschrift waarin de ouders wat kunnen schrijven. De teksten zijn voor McDonald’s een grote stimulans om dit werk voort te zetten en te blijven ondersteunen”, zegt marketingmanager Giovanni Kranenburg.

Tekst Samantha Waridjan

In het filiaal van McDonald’s te Spanhoek worden we ontvangen door marketingmanager Kranenburg, die sinds november 2019 werkzaam is bij McDonald’s. Hij vertelt dat de ouderkamers speciale volledig ingerichte kamers zijn bij de kinderafdelingen van het Diakonessenhuis en het ’s Lands Hospitaal. “Deze kamers zijn bedoeld voor ouders wiens kind ernstig ziek is”, legt hij uit. De ouders kunnen in zo’n ouderkamer overnachten om zo hun kind de nodige ondersteuning en liefde te geven. Dat is zeer belangrijk, omdat het inmiddels vaststaat dat kinderen sneller genezen wanneer ze door vertrouwde mensen worden verzorgd. Ze zijn rustiger en sterken sneller aan. “Dit wordt ook bevestigd door de medici die aangeven dat het herstel van de kinderen vlotter verloopt wanneer ze zich op hun gemak voelen en meestal is dat wanneer ze hun ouders of ten minste een van de ouders bij zich hebben”, vertelt Kranenburg. “Je moet je voorstellen dat een kind dat ernstig ziek is, aan van alles denkt en angstig is en het is dus belangrijk om het zo’n kind zo comfortabel mogelijk te maken.” Hij benadrukt dat het ouderkamerproject geen uniek project is voor McDonald’s. In veel landen biedt McDonald’s onder het blazoen van Ronald McDonald House Charities ondersteuning aan families met zieke kinderen. In kleinere markten zoals Suriname wordt hetzelfde concept geboden maar op kleinere schaal, door ouderkamers. “Wereldwijd staan de Ronald McDonald Huizen in de buurt van grote ziekenhuizen; het openen van een meer bescheiden versie (Ronald Kamers) aangepast aan onze situatie was een idee en initiatief van McDonald’s Suriname dat inmiddels door McDonald’s is overgenomen.”

De eerste ouderkamer in Suriname werd in mei 2005 door McDonald’s geopend in het Diakonessenhuis. Daarbij bleef het bij, want de behoefte was groot. November 2012 werden twee ouderkamers opgeleverd in het ’s Lands Hospitaal, en in november 2013 nog twee, gevolgd door een tweede ouderkamer in het Diakonessenhuis in november 2014.

Rooming-in

De ouderkamers zijn vooral belangrijk voor ouders die ver wonen, bijvoorbeeld in het binnenland of in een ver district. Kranenburg: “Dus om naar huis te gaan en weer terug, is dan echt niet te doen.” Als een kind zodanig ziek is dat de constante aanwezigheid van de ouder(s) noodzakelijk is, kan er eveneens gebruikgemaakt worden van een ouderkamer, ongeacht de woonplaats van het gezin. De ouder mag 24 uur per dag in de ouderkamer verblijven (rooming-in) voor de periode dat het kind op de kinderzaal ligt. Het gaat om kinderen in de leeftijdsklasse 0 tot en met 14 jaar. Vanwege de privacy mag er maar een gezin per kamer verblijven.

“Er zijn gevallen waarbij een ouder wekenlang in een ouderkamer heeft moeten vertoeven, omdat het om gecompliceerde ingrepen ging die de kinderen moesten ondergaan. Je hebt ook kinderen die moeten herstellen van een operatie en om dat proces te bespoedigen, moeten ze op hun gemak zijn en tot rust komen door een ouder bij zich te hebben, bijvoorbeeld bij nier- en hartoperaties”, vervolgt Kranenburg.

 Prioriteit

Kranenburg vertelt dat de specialist bepaalt in welke gevallen het noodzakelijk is dat de ouder bij een kind blijft. “Wij houden ons volledig buiten die beslissingen. We hebben de afspraak dat de specialist en de verpleegsters dat besluit nemen en dan overleggen met de ouders. Er zijn kinderen geweest die terminaal waren, dan is er geen overweging nodig; het zijn de laatste momenten die je hebt met je kind, dus die gevallen hebben de hoogste prioriteit. Je wil zo veel mogelijk doen om die pijn te verzachten.”

Ouders die ver weg wonen, al is hun kind niet heel ernstig ziek, kunnen eventueel ook aanspraak maken om te blijven als er een kamer vrij is. “We begrijpen wel dat je bij je kind wil zijn”, stelt Kranenburg, “zeker als het gaat om een jonger kind dat pas van zijn of haar ouders weg is en angstig is om in het ziekenhuis te moeten verblijven. Als de ouders dan niet elke dag kunnen komen omdat ze ver wonen, kan dat voor het kind traumatisch zijn. Maar het hangt dus af van de bezetting en urgentie. Dat geldt ook voor ouders die de verblijfskosten wel zelf kunnen betalen.”

Het hangt van de arts en de situatie af wanneer en hoe vaak de ouder naar het kind op de zaal mag gaan, legt Kranenburg verder uit. “Als er iets is, wordt de ouder geroepen; het kind wordt soms ook naar de ouderkamer gebracht om bij de ouder te liggen. Maar dat verschilt natuurlijk per geval. Er zijn ook kinderen die niet uit hun kamer gehaald kunnen worden, de arts bepaalt. Op de kinderafdeling liggen kinderen met verschillende soorten aandoeningen bij elkaar. Je hebt wel aparte kamers voor zeer ernstige of besmettelijke gevallen.”

Bijdrage gemeenschap

De ouderkamers en de inventaris worden volledig door McDonald’s onderhouden. “Als er iets stuk gaat, wordt het door ons gefikst of vervangen”, verklaart Kranenburg. “Dit project staat los van de onkosten van het ziekenhuis; het enige dat in principe door het ziekenhuis gedaan wordt is de schoonmaak van de kamers, maar de middelen daarvoor, bijvoorbeeld bezems, worden door ons aangeleverd.” De kamers zijn voorzien van onder meer twee eenpersoonsbedden met beddengoed, televisie, kleine koelkast, magnetron, bestek en airco. McDonald’s is de initiator, maar het is vooral de gemeenschap die de donaties doet om dit project te bekostigen. “Deze donaties worden gedurende het hele jaar gedaan via de donatieboxen die we hebben bij de kassa’s en bij de drive-thru’s. De kosten die in principe worden gedekt door de donatiegelden zijn de verblijfskosten van de ouders, zodat zij die zich dat niet kunnen permitteren die kosten niet hoeven te betalen.”

Jaarlijks, in november, organiseert McDonald’s de McHappy Week en de McHappy Day om fondsen te werven ten behoeve van het ouderkamerproject. Op de McHappy Day staat het ouderkamerproject centraal en worden er diverse activiteiten georganiseerd. “We nodigen diverse Surinaamse celebrities uit om te helpen. Zij gaan dan bijvoorbeeld met de actieboxen langs of ze gaan met de klanten op de foto. Er worden ook prijsjes weggegeven”, vertelt Kranenburg, die eraan toevoegt dat dit evenement vorig jaar vanwege de COVID-19-situatie helaas geen voortgang kon hebben.

Gedurende de McHappy Week doneert McDonald’s Suriname voor alle verkopen van Big Mac, Chicken Mac en Happy Meals, een bedrag aan het fonds. “De klant draagt indirect bij door het product te kopen, maar uiteindelijk doneren wij als bedrijf dus de gelden bij de maaltijden.” Die automatische donatie is vorig jaar wel doorgegaan, al ging de verkoop alleen via delivery en de drive-thru. Er werden in de drive-thru’s van de twee restaurants – McDonald’s Hermitage Mall en Spanhoek – ballonnen en vlaggetjes aan kinderen uitgedeeld. Kranenburg spreekt de hoop uit dat de McHappy Day dit jaar weer georganiseerd kan worden. Met het project McHappy Day heeft McDonald’s veel gelden kunnen inzamelen voor de kinderen en families die deze nodig hebben.

Behalve via de vrije donaties in de donatieboxen doneert de samenleving tijdens de McHappy Week ook op andere manieren. “Wij verkopen tijdens die week bijvoorbeeld ook papieren handjes waarop de klant zijn of haar naam kan plaatsen. Deze worden dan op de ramen van het restaurant geplaatst als symbool dat die persoon ook een ‘handje’ heeft bijgedragen aan het doel. Op de McHappy Day verkopen of veilen we de volledige set van een Happy Meal toy-serie die normaal als display in het restaurant wordt geplaatst zodra die serie beschikbaar is. Van elke serie zijn er twee sets.”

McDonald’s geeft de kinderen ook presentjes of versiert een kinderzaal om de kinderen wat af te leiden en op te vrolijken. “Het doet natuurlijk goed om die glimlach te zien op het gezicht van zo’n kind, ze zijn al blij met de kleinste dingen.”

Kranenburg merkt verder op dat de donaties meestal voldoende zijn. “Wanneer de donaties tekort schieten, kunnen wij natuurlijk wel kijken waar we moeten opvangen. Als een ouder een paar weken moet blijven, kunnen de kosten behoorlijk oplopen.”

De ouderkamers in het ’s Lands Hospitaal zijn vorig jaar een tijdje gesloten geweest toen de COVID-19-situatie helemaal uit de hand liep. Dat was voor de veiligheid van de kinderen en het personeel. Gelukkig waren er in die periode ook geen opnames, geeft Kranenburg aan. De ouderkamers in het Diakonessenhuis waren wel beschikbaar, maar gelukkig waren er ook daar geen opnames.

Op de vraag of er momenteel genoeg ouderkamers zijn om in de behoefte te voorzien, antwoordt Kranenburg: “Als er een specialist is die een aantal kinderen moet behandelen, ja dan krijg je wel een wachtlijst van mensen die daar willen blijven. Maar over het algemeen is het wel te doen. Als er een aanvraag binnenkomt van een ziekenhuis dat er behoefte is aan ouderkamers zullen we zeker nagaan of wij dat kunnen realiseren.” Het Diakonessenhuis heeft in de loop der jaren reeds duizenden ouders opgevangen en het ’s Lands Hospitaal heeft sinds 2012 ook al honderden ouders geholpen.

McDonald’s is de hospitalen zeer dankbaar en hoopt dat de goede samenwerking nog heel lang zal duren. Ook spreekt het bedrijf zijn dank uit aan de gemeenschap die door het jaar heen en in de McHappy Week haar donaties doet aan dit project, dat in een belangrijke behoefte voorziet.

Kranenburg besluit: “Zolang we kunnen, willen we dit project voortzetten. We willen de samenleving vooral ook aanmoedigen om te blijven doneren.”

Dit artikel is gepubliceerd in het juninummer van de  Parbode, ook online verkrijgbaar

0

Gedeeld