Humphrey Polanen: Van Combé naar Silicon Valley – Parbode Sneak Peek
De pikinboi van de Grote Combé, telg uit de bekende familie Polanen van de Burenstraat, is nu een volwassen man in Silicon Valley. Humphrey Polanen lacht alsof hij nog steeds een korte broek aan heeft en alsof zijn moeder hem net heeft verteld dat ze naar de Verenigde Staten gaan. Zijn vader, Pieter Polanen, is ooit vanwege zijn politiek activisme gearresteerd en vastgezet omdat hij op het balkon van Jopie Pengel een sardienblikje met wat bombels en een pagara ofzo had laten ontploffen. Als protest tegen het politiek beleid. Met dergelijk vuurwerk hoopt Humphrey binnenkort naar Suriname te komen om zijn bigiyari te vieren als hij 70 wordt.
Humphrey zal zijn kennis en ervaring wellicht overdragen aan de volgende generatie. Want kennis heeft-ie. En meer dan genoeg ervaring. Toen hij als 15-jarige naar Minnesota, tegen de grens met Canada ging, lag de sneeuw daar zo hoog dat hij het huis niet uit kon of wilde. Tijdverdrijf was dus studeren. Toevallig hield hij daarvan. Dat studeren was voor hem alsof hij vrij was en kon vliegen. Alsof er elektriciteit door zijn lichaam stroomde. Hamilton College was eenvoudig te doorlopen. Harvard, de meest prestigieuze universiteit van de VS, misschien wel van de wereld, iets moeilijker. Maar ja, hij studeerde dan ook op zijn eigen manier af. Eerst rechten, daarna business administration en, alsof dat niet genoeg was, nogeens filosofie. Bij advocatenkantoren had hij zijn baan voor het kiezen. En toen ik voor het eerst met hem meeliep naar een zakelijk gesprek in Silicon Valley en over mogelijkheden voor zijn bedrijf, dacht ik dat ik verkouden was door het kippenvel, maar het was iets anders: ik kon het verloop van de bedragen niet vatten en hapte gewoon naar adem. Investeringen van 400 miljoen US-dollar en hoger.
Hij woont in Palo Alto, het kloppend hart van Silicon Valley, vlakbij San Francisco in Noord-Californië. Vlakbij de Stanford Universiteit waar de digitale wereld lijkt te zijn begonnen. Afgesproken in het centrum van San Francisco en wachtend op een terrasje vlak bij Macy’s. De herkenning is onmiddellijk, wellicht door de manier van nonchalant lopen, zo’n loop die je ziet aan de Waterkant en als je goed kijkt misschien ook in de Combé.
Bij de lunch in het restaurant en het hart van SiliconValley op Sand Hill zegt hij: “Als je een investering voor je project zoekt, ben je hier aan het juiste adres, want hier zitten de serieuze
power brokers.” Het daarop volgend bezoek aan een boekenwinkel van Barnes and Nobles licht een tipje van de sluier op: “Ja, het is waar. Ik ben nieuwsgierig en wil weten hoe de dingen in elkaar steken. Mi wan’sabi.” Zijn moeder, mevrouw Silos, zei een jaar of wat geleden, toen ze nog leefde, tegen haar zoon: ‘Ja, ma na mi tyari en’.
Voertaal afwisselend Engels, Nederlands en Sranan.
Reuzen van Silicon Valley
Silicon Valley is ook bekend geworden om de start van de grootste bedrijven in onze nieuwe wereld vanuit garages waar jonge mensen sleutelden aan computers. De eerste Google-computer, met legostenen gebouwd, staat nu in een museum. Daar zie je ook het werk van Steven Jobs die Apple met een paar vrienden begon of van Bill Gates, nu in de top drie van rijkste mensen ter wereld. Die hadden mogelijkheden met antwoorden op de vraag hoe een eigen bedrijf in de digitale wereld te beginnen en vooral hoe het te financieren. Had je toen100 US-dollar in Facebook of Apple geïnvesteerd, dan was je vandaag de dag multimiljonair. Voorbeelden in overvloed. Ondanks alle soms ook negatieve zaken, is het ontwikkelen van de digitale wereld er juist sterker dan ooit.
“Het zou geen gek idee zijn voor Suriname daar een permanente vertegenwoordiger te hebben die daarvandaan het land op niveau zou informeren over de toekomst in de komende wereld. Olie raakt ooit op. Kennis nimmer. Sommige landen hebben zo’n vertegenwoordiger al. Suriname zou er, omdat de uitgangspositie nu op dit moment in de economische en sociaalmaatschappelijke crisis zo gunstig is, zelfs een leidersrol in het Caribisch gebied en het noorden van Zuid-Amerika kunnen spelen”, weet Humphrey.
Niet lang geleden doorbrak Apple bijvoorbeeld de historische grens van 1000 miljard US-dollar beurswaarde en luidde daarmee het tijdperk in van de echt grote bedrijven. Allemaal in de Valley. Alphabet, het moederbedrijf van Google en Amazon, staat te trappelen om die grens ook te bereiken. Zelfs Facebook is ondanks de malaise toch nog het op vier na grootste bedrijf ter wereld. Mevrouw Meyer, CEO van eBay, wordt waarschijnlijk naar huis gestuurd met een bonus van 400 miljoen US-dollar.
Dus dat is echt enigszins anders dan wat centen van het volk stelen en dom opscheppen dat je kinderen en kleinkinderen nooit meer zullen klagen om geld.
Toch nemen ook hier in Silicon Valley de zorgen toe. Computers die je hersens verbinden en beheersen? Boetes van drie en vier miljard US-dollar van de overheid in Washington en Brussel?
Volgens gegevens van verschillende overheidsinstanties en technische media, investeren de grootste Amerikaanse en Chinese digitale bedrijven nu bijna 250 miljard US-dollar per jaar in de financiële tak van de digitale bedrijven. Volgens Humphrey is het tijd ook in Suriname te denken aan de herstructurering van en investering in Suriname. “Met als doel Suriname op te stuwen en tot een moderne, bruisende en welvarende maatschappij te maken. Zoals we toen en niet eens zo lang geleden welvarender waren met onze uitstekende gezondheidszorg, onderwijs en verdeling van de welvaart dan omliggende landen als Brazilië en Mexico.”
Met als voorbeeld dat alleen Apple al met de bouw van het nieuwe hoofdkantoor 13.000 arbeidsplaatsen creëert. Allemaal mensen die hun huur rustig kunnen betalen en hun kinderen met een goed gevulde maag even rustig naar een goede school kunnen sturen. Rustig naar bed om even rustig te slapen. Deze digitale bedrijven zijn nu voor de wereld wat de Surinaamse Bauxiet Maatschappij ooit voor Suriname was, en later Alcoa. No need to steal or deal.
Lees het hele artikel in het decembernummer van Parbode