IC-verpleegkundige Loraine der Meer: ‘Ik heb meer dan 30 mensen aan COVID-19 zien sterven’ – Parbode Sneak Peek

Loraine der Meer had net haar opleiding als IC-verpleegkundige voltooid, toen ze aan het begin van de coronacrisis werd opgeroepen. Eerst bood ze ondersteuning bij het in place brengen van de COVID-19-opvang op de Intensive Care, later ontfermde ze zich over doodzieke COVID-19-patiënten. Voor velen was hulp niet meer mogelijk. “Op het laatst glippen ze toch door je vingers. Wij hebben vaak staan huilen, maar je weet dat er geen tijd te verliezen is, je moet door.”

Tekst Arjen Stikvoort

COVID-19 is een sluipende ziekte, waarschuwt IC-verpleegkundige Loraine der Meer, die werkzaam is in het Regionaal Ziekenhuis Wanica (RZW). In de isolatietenten aldaar liggen de COVID-19-patiënten met milde of geen symptomen. Mocht hun toestand verslechteren, dan kunnen ze worden overgeplaatst naar de verpleegafdeling of in sommige gevallen naar de IC. “Wordt dat niet gedaan, dan kan het zomaar te laat zijn. Het kan ineens omslaan in een heel ernstige vorm. En dat wil je niet meemaken wanneer je thuis in isolatie bent. Bovendien moet je middels isolatie je omgeving beschermen, vandaar dus de overheidsisolatietent”, zegt ze.

Der Meer had pas haar diploma als IC-verpleegkundige op zak toen zij in februari 2020 – net toen ze op het punt stond op vakantie te gaan – werd opgeroepen. Ze moest de Medium Care van de instelling waar zij werkzaam was inrichten voor de opvang van COVID-19-patiënten. Een paar dagen daarna werd er gevraagd om de IC-afdeling van het RZW ook in orde te maken, want er werd na berichtgevingen vanuit het buitenland een groot aantal COVID-19-geïnfecteerden in Suriname verwacht. Ze twijfelde geen moment en parkeerde haar vakantie. Der Meer: “Met een team van zes zorgmedewerkers hebben wij de IC-afdeling in een rap tempo binnen twee maanden stand-by gemaakt: bedden werden geplaatst, speciale matrassen aangeschaft, alle medische apparatuur zoals beademingsmachines en bewakingsmonitoren geïnstalleerd, en alles is schoongemaakt. Meteen was er een teamspirit ontstaan die duidelijk nodig was voor de hectische tijd die komen zou.”

12-urige diensten

Met zes tot zeven verpleegkundigen, waaronder ook Cubaanse, draaide Der Meer in de beginperiode haar IC-diensten. “Vier dagen achtereen werkten wij 12-urige shiften. We gingen niet naar huis, maar bleven in het guesthouse van het ziekenhuis. Want we wilden onze familie en vrienden tegen onszelf in bescherming nemen.” Der Meer stond fulltime in de gevarenzone.

Lees dit artikel verder in de juli-editie van Parbode. Nu ook een digitaal abonnement mogelijk

0

Gedeeld