Suriname is, evenals de rest van de wereld, een maand lang in de ban van de Wereldkampioenschappen voetbal in Zuid-Afrika. Maar niet iedereen kijkt dolenthousiast uit naar het sportieve evenement. Tussen de massale voetbalgekte schuilen enkelingen die liever niet in contact komen met de populaire balsport.
Rose-Marie Maître (21)
Verslaggever bij STVS
“Als je een eigen televisietoestel hebt is het nog te doen om die WK-maand door te komen. Maar als je, zoals ik, een huis deelt met voornamelijk mannen, wordt het al moeilijker om die hele voetbalheisa te negeren. Ik baal altijd zo als ik een groot deel van mijn vrienden en familie voor de tv zie hangen. Ja goed, maar kan er nu echt niets anders op? Slechts één televisiestation heeft de uitzendrechten van het WK maar op een bepaalde manier zendt iedereen toch voetbal uit. De meeste mensen die ik ken, kraken voor Brazilië. Ik ken zelf niets of niemand van dat team. Mijn broer en neef hebben de spelregels eens proberen uit te leggen maar ik ben het zo weer vergeten. Het interesseert me geen bal, hoewel ik niet over de hele linie een sporthater ben. De meeste balsporten kunnen mij gestolen worden maar ik hou wel van zwemmen en paardrijden. Gelukkig moet ik mij op mijn werk nooit met sportverslaggeving bezighouden en als straks die hele voetbalgekte begint, kijk ik bijna geen tv. Ik lees wat meer en ga vaker uit. Ik vind het echt grappig dat mannen zo emotioneel kunnen doen over een ‘spelletje’. Alsof het iets heel gewichtigs is. Als ik toch iets positiefs moet bedenken: de kapsels van de voetballers, die vind ik soms wel leuk om te zien.”
Kenneth Stein (58)
Hoofd beveiliging bij het ministerie van Volksgezondheid
“Tweeëntwintig mannen die achter een bal aanrennen, het interesseert me gewoon niet. Ik heb me nooit in het spel verdiept; niet in de spelregels en niet in de verschillende teams. Ik lijk wel de enige te zijn die niet gek is op voetbal, want in mijn omgeving wordt er voortdurend over gesproken. Mijn collega’s houden allemaal van de balsport, in de gang praten ze over niets anders. Ik ben de enige die dan aan de kant staat. Ik voel me niet uitgesloten want ik kan toch niet meepraten. Ik begrijp wel dat mensen er enorm in op gaan. Als het een mooie wedstrijd is, kijk ik wel eens even mee. Maar ik ga me nooit ergeren aan slechte spelers of schreeuwen ‘schop toch op die bal’.
Een match kijk ik nooit volledig uit. Ik hou het gewoon geen negentig minuten vol, ik verveel me rot als ik zo lang naar voetbal kijk. Toch vraag ik nooit om weg te zappen omdat ik het plezier van de andere kijkers niet wil belemmeren. Ik hou er van om mijn collega’s wat te pesten en daarom supporter ik altijd voor de tegenpartij. Kraken zij voor Brazilië, dan kraak ik voor het andere team. Dwarsliggen om een leuk debat uit te lokken. Zo blijft een wedstrijd voor mij toch een beetje interessant.”
Brian Sastroredjo (32)
Taxichauffeur
“Een penalty, dat ken ik. En Clarence Seedorf, omdat ik vaak klanten naar dat stadion moet brengen. Maar verder reikt mijn kennis niet. Ik heb in m’n hele leven geen tien minuten voetbal gekeken, laat staan een volledige wedstrijd. Wanneer er een wedstrijd op televisie is, ga ik liever mijn auto wassen of werken. Het positieve aan voetbal is dat het geld opbrengt voor taxichauffeurs.
Ik breng mensen naar het stadion of naar cafés waar wedstrijden op een groot scherm getoond worden. Mijn klanten praten vaak over voetbal maar dan luister ik niet. Vooral stagiaires gaan er volledig in op en vragen soms of ik mee kom kijken. Maar die vraag probeer ik steeds af te wimpelen door te zeggen dat ik moet werken. ‘Waarom ben je zo saai?’, vragen ze dan. Een echte man moet van voetbal houden, toch? Boven mij woont een Nederlands meisje met haar vriend. Ze zijn voetbalfanaat. Door hun gegil en gestamp op de vloer kan ik wedstrijden makkelijk volgen. Vooral als er doelpunten gescoord worden. Ik vind het best amusant, al die emoties die opgewekt worden door een balsport. Maar zelf hou ik meer van mountainbiken en hardlopen, dan ben je tenminste niet opgesloten in een stadion.”
Roxan Savitrie Naris (19)
Serveerster bij Tapas & Wine
“Ik hou ervan om mensen te observeren terwijl ze naar een voetbalwedstrijd kijken. Ik werk boven ‘t Vat, waar vaak wedstrijden getoond worden. Vanaf de eerste verdieping kan ik zien wat er allemaal gebeurt. Belangrijke wedstrijden trekken veel volk. Onlangs speelde Barcelona en heel wat mannen kwamen het team in een volledig Barcelona-outfit toejuichen. T-shirt, broek, vest, schoenen en auto. Allemaal met het logo van de club. Maar het team verloor en ze dropen teleurgesteld af. Erg grappig vond ik dat! Eerst probeerden ze het verlies nog goed te praten maar daarna verdwenen ze stilletjes. Sommigen gokken op de voetbalwedstrijden en zetten grote sommen geld in. Zoiets zou ik nooit doen. Voetbal interesseert me niet, ook al wordt het overal ter wereld gespeeld. Waarom krijgen andere sporten niet evenveel aandacht? Op mijn werk willen ze een lounge inrichten, speciaal voor het wereldkampioenschap in Zuid-Afrika. Het personeel zal op de hoogte moeten zijn van de resultaten en laatste nieuwtjes. Gelukkig is het maar voor een maand. Daarna is het ook weer afgelopen met alle voetbalaandacht. Misschien ga ik wel van de sport houden als ik er meer over leer. Maar dat betwijfel ik.”
Nu populair
