Ik liep wel wat mank erna
Angela (34)
Ik was zeventien jaar toen ik Owen op een feestje ontmoette. We hadden een vriendschappelijke relatie van twee jaar en ik was op de kop af 20 jaar en 6 maanden toen ik voor het eerst seks had. Ik woonde toentertijd in Paramaribo, maar mijn vakanties bracht ik door in het district Wanica, waar veel van mijn familie bij elkaar woonde. Owen had ook familie daar. Het was vakantiemaand september 1999 toen het feestje plaatsvond. terwijl ik aan het dansen was, stuurde hij zijn neef naar mij toe om met me te komen praten. Ik had zoiets van: jij hebt mij nodig, dus kom zelf maar naar mij toe. Mijn wens werd echter niet ingewilligd, want op het moment dat hij naar mij toe liep, sommeerde mijn moeder mij om naar huis te gaan. Een andere neef van hem liep met ons mee naar huis en fluisterde me toe dat Owen helemaal weg van mij was.
Het jaar daarop ging ik wederom met vakantie en hij was er ook weer. Pas toen ik achttien was, hebben we dus echt tot elkaar gesproken. Hij biechtte op dat hij verliefd op me was sinds de eerste keer dat hij me gezien had. Ik vond het wel leuk dat iemand naar me keek en veel voor me voelde. Nee, het was geen love at first sight. Want ik was niet weg van hem toen ik hem de eerste keer had gezien. Nadat we de tweede keer met elkaar spraken, werd hij eerder een soort last voor mij, want ik had bij hem mijn vrijheid niet. Ik was bang, want ik mocht nog geen vriend van mijn ouders hebben. Ik hield dan ook de boot af toen hij mij om een relatie vroeg. Hij bleef echter achter me aan zitten, bleef na school vaak in de buurt op me wachten en soms kwam hij bij mij in de straat zogenaamd vrienden bezoeken. En zo groeide onze vriendschappelijke relatie. Ik zag hem ineens overal en ja, ik werd verliefd op hem toen ik hem echt leerde kennen. Hij heeft twee jaar achter me aan gezeten voordat we intiemer werden. toen ik op mijn twintigste als Marronvrouw mijn gi pangi kreeg, een culturele ceremonie die de volwassenheid inluidt, werd ik inschikkelijk. Ik vond mezelf toen, in 2002, rijp genoeg voor een relatie. Het was echter pas op 14 februari 2003 dat ik door hem werd ontmaagd. Ik had wel een vrees om gebroken te worden, daarom is het niet een-twee-drie gebeurd. Hij probeerde zo vaak, maar elke keer stopte ik hem. totdat ik het zelf niet meer kon volhouden en hem eindelijk mezelf als cadeau gaf op Valentijnsdag. Het gebeurde thuis bij mij. Ik was die dag alleen thuis en ik besloot dat het maar op die dag moest gebeuren, want ik had al zo veel gehoord en wilde het nou zelf meemaken. Ik vond dat Owen het waard was om mij tot vrouw te maken. Het deed pijn en ik bloedde ook, maar het was niet zo pijnlijk als men vertelde. Ik liep wel wat mank erna. Op de dag zelf was Owen verrast, vooral over het feit dat ik nog echt maagd was. ‘Wat ben ik blij dat je op mij gewacht hebt, schat’, fluisterde hij nog. Daarna was het iets normaals om de liefde met hem te bedrijven. Hij was heel goed voor mij en we hadden heel veel plannen voor de toekomst. De relatie heeft drie jaar standgehouden. Daarna zijn we uit elkaar gegaan omdat ik geen vertrouwen meer in hem had. Er kwam een andere dame in het spel en ik was te jaloers, dus heb ik hem maar laten gaan.”