Een gesprek met Benjamin Mitrasingh is als een woeste vaart door de Surinamerivier. Hij schiet rakelings langs verraderlijke rotspartijen en gaat dwars door onstuimige sula’s. Hij maakt onverwachte wendingen en nooit, nooit komt het interview in rustiger vaarwater. Bijna zeventig is Mitrasingh, maar veranderd is hij niet. “Zo is mijn aard.”
“Wat me het meest tegenvalt in de huidige samenleving, is dat niemand zijn best doet. Iedereen gooit er met de pet naar. We leggen te weinig nadruk op fatsoen, op normen en waarden.” We hebben maar weinig dingen om trots op te zijn, vindt Mitrasingh. “Toch gaan we, zodra we een Nederlander zien, stoer doen. Het slaat nergens op. Want die man heeft tienduizend keer betere dingen. We hebben niet geleerd om bescheiden te zijn. Terwijl als je zou zeggen: ‘kijk, ik doe dit omdat ik niet anders kan’, dan ga je zien hoe die man je gaat helpen.”
Hij ergert zich ook aan de reclames waarin ‘achterlijke koelies’ worden neerzet. “Ik ga het een keertje zeggen: kijk hoe vaak Creolen ons nadoen, onze manier van praten bijvoorbeeld. Maar die koelie heeft een grote DAF-truck en zijn vrouw rijdt in een Lexus. En waarin rijdt die van jou? Ik zeg: let op uw zaak, Creool. Kom niet de big shot uithangen en iedereen belachelijk maken. Het is niet prettig voor die andere persoon, elke keer die pesterige dingen. De ander hoeft dat niet leuk te vinden.”
Lees het hele interview in de juni-editie van Parbode, vanaf morgen in de winkel!
Nu populair
