Iedere maand houdt de redactie van Parbode een selectie van het meest in het oog springende nieuws uit dagbladen en op radio en televisie in de voorbije weken tegen het licht.
Op naar het presidentschap!
Verandering van binnen uit: daar heeft de Vernieuwingsbeweging binnen de Vooruitstrevende Hervormings Partij (VHP) voor gekozen. En niet zonder succes. De dagbladen maakten allen melding van een verzoeningsdocument dat getekend is door de Vernieuwingsbeweging enerzijds en het huidig bestuur van de VHP anderzijds. Dit document moet voorzien in het opgaan van de Vernieuwingsbeweging in de huidige structuren van de VHP. Ideeën zullen worden geïnventariseerd om vooral te zien wat allemaal uitvoerbaar is.
Bepaalde leden van de VHP schijnen te denken dat indien deze verzoeningspoging succesvol is, een gooi naar het presidentschap niet is uitgesloten. Feit is dat de zo gewenste en gehoopte verkiezingswinst in 2010 geen onbelangrijke reden is voor partijen om de gelederen te sluiten. Het zat er dus al aan te komen maar vanwege de recente ontwikkelingen waarbij aanhangers van de Vernieuwingsbeweging op het terrein van de Olifant zijn afgetuigd, kwam het allemaal in een stroomversnelling. Het onderzoek naar de oorzaak van deze mishandelingen zal echter normaal voortgaan, geeft de Vernieuwingsbeweging door.
Opvallend mag het wel genoemd worden dat VHP-voorzitter Ram Sardjoe het document niet heeft getekend. De twee ondervoorzitters hebben namens het huidige bestuur hun handtekening gezet. De Vernieuwingsbeweging is reeds lange tijd bezig om binnen de VHP bepaalde veranderingen te weeg te brengen. Deze partij is één van de weinige partijen in Suriname waar een zeker democratiseringsproces op gang is gebracht.
Zo was er bij de laatste bestuursverkiezingen meer dan één lijst waar men op kon stemmen. Het huidige bestuur onder leiding van Sardjoe, tevens vice-president van Suriname, won niet zonder slag of stoot. De Vernieuwingsbeweging gaf echter niet op en sleepte het bestuur voor de rechter om te realiseren dat er binnen de partij regels komen met betrekking tot de kandidaatstelling voor de participatie binnen vertegenwoordigende lichamen. De rechter besliste dat het VHP-bestuur een huishoudelijk reglement moest instellen. Een proces dat nog niet is afgerond.
De geschiedenis leert ons dat de VHP het presidentschap sinds de onafhankelijkheid slechts één keer heeft bekleed in de persoon van Ramsewak Shankar. Vele VHP’ers hebben moeite met het feit dat de VHP na deze periode geen gooi meer heeft gedaan naar het presidentschap. Mocht de partij besluiten volgend jaar wel een kandidaat naar voren te schuiven dan zou het wel eens heel spannend kunnen gaan worden.
Vooral binnen de Nieuw Front-combinatie kun je een felle strijd verwachten, omdat zowel de NPS, Pertjajah Luhur als A-Combinatie ook zeer grote belangstelling hebben voor de functie van staatshoofd.
FISO wordt geëvalueerd
Het Functie Informatie Systeem bij de Overheid (FISO) is reeds jaren in voorbereiding geweest. En het ministerie van Binnenlandse Zaken is ook jaren bezig geweest met de verschillende vakorganisaties om tot een overeenkomst te komen. De bedoeling van het systeem was om alle functies op basis van een puntensysteem te waarderen, waardoor een salaris werd vastgesteld dat bij de functie paste. Wie te weinig verdiende zou met terugwerkende kracht wat extra’s ontvangen.
De minister garandeerde dat niemand in salaris achteruit zou gaan. Of de minister nou netto of bruto bedoelde, is nu na uitvoering echter niet duidelijk. Bij implementatie bleek er heel veel mis te zijn. De onderwijzers, de brandweerlieden en de douaneambtenaren gingen in actie. Importeurs konden slechts het hoognodige inklaren en leerlingen op VOS-niveau kregen geen onderwijs. Nadat partijen wekenlang het been stijf hielden, werd na overleg besloten het systeem te herevalueren, hetgeen binnen drie maanden een feit zou moeten zijn. De grootste vakcentrale bij de overheid onder leiding van Ronald Hooghart van de Centrale voor Landsdienaren Organisaties (CLO), had ook moeite met het systeem. Echter tot acties is het vanuit de CLO nooit gekomen terwijl de bureauambtenaren tot de grootste groep werknemers behoren die door dit systeem ‘getroffen’ zijn.
Bij de invoering van Structurele en Constitutionele groepen tijdens het bewind van Jules Wijdenbosch was het juist deze bond die het land lam legde. Nu is de bond het ook niet eens met het systeem maar toont, nu een regering in het zadel zit met in de ogen van de CLO wel de juiste politieke kleur, als een mak lammetje geen enkele tastbare weerstand.
Gaarkeuken en braderie
Van structurele armoedebestrijding is in Suriname geen sprake. En dus reiken politieke partijen zelf de minder-draagkrachtigen de helpende hand. Zo is Pertjajah Luhur in mei gestart met een gaarkeuken. In deze keuken kunnen behoeftigen die niet kunnen voorzien in een eigen maaltijd elke dag een bordje eten halen. Paul Somohardjo, voorzitter van de partij en daarnaast de baas van ons parlement, geeft aan dat zijn partij deze stap heeft gezet omdat hij vindt dat de coalitie, waar zijn partij deel van uitmaakt, onvoldoende is geslaagd in het terugdringen van de armoede. Hij meent dat de regering in dit laatste regeringsjaar meer daaraan moet gaan werken. Zijn partij geeft daartoe een eerste aanzet. Wel is het raar dat deze gaarkeuken voor de armen slechts een jaar openblijft, dus tot de verkiezingen van 2010. Hoewel vanuit andere partijen veel kritiek is op deze gaarkeuken, heeft ook de NPS van president Venetiaan een eenmalige actie bedacht om de armen te helpen. Tijdens een braderie werden goederen zo goedkoop mogelijk verkocht aan behoeftigen. Men kon er van alles krijgen; van groenten tot auto’s. Kennelijk ontbreekt op regeringsniveau de visie en daadkracht om structurele verbeteringen in de positie van de armen te brengen. Terwijl ze als losse partijen wel in staat blijken te zijn om de mensen met wie ze zeggen zo begaan te zijn (eenmalig of een jaar lang), te ondersteunen.
Ruimtelijke Ordening ten top!
De politieke partij Pertjajah Luhur (PL) heeft haar nieuwe partijcentrum Bigi Yari geopend. Dit is gevestigd aan de Sommelsdijckstraat, dus in het hart van het bestuurscentrum van Paramaribo. Deze ontwikkeling werd door president Ronald Venetiaan als zeer onplezierig ervaren. Hij uitte openlijk kritiek op de toch al niet onomstreden minister van Ruimtelijke Ordening, Grond en Bosbeheer, Michael Jong Tjien Fa. De feestvergadering, de eerste op dit terrein, ging echter normaal door (met Venetiaan als hoogste gast). En Bigi yari zat stampvol. Dit leek de bewering van de voorzitter Paul Somohardjo van PL te bevestigen, dat hij wel van centrum moest veranderen omdat het voormalig centrum aan de Verlengde Gemenelandsweg veel te klein werd om alle partijleden op te vangen. De voorzitter maakte zelfs een grap naar de president, door te stellen dat bij gebleken ruimtegebrek in dit nieuwe centrum, eventueel uitgeweken kan worden naar de Palmentuin.
IN HET KORT
Rijst versus melk
Het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij (LVV) doet er volgens eigen zeggen alles aan om te zorgen dat de boeren in Nickerie rijst zo efficiënt mogelijk kunnen produceren. Toen de prijs voor rijst internationaal extreem hoog was, kreeg de minister van Handel en Industrie (HI), Clifford Marica, flink veel tegenwind te verduren toen hij exportvergunningen introduceerde om te voorkomen dat het land te kampen zou krijgen met een schaarste aan rijst. Menig gezin kreeg als advies cassave te eten, omdat we eindelijk blij moesten zijn dat de boeren loon naar werken kregen en internationaal flink konden verdienen. Nu de internationale prijs voor rijst echter is gedaald, staat de boer natuurlijk weer op de stoep van LVV te bedelen om subsidie. En krijgt die ondanks de recente vette tijden wederom. De melkboeren kunnen echter fluiten naar subsidie. Hun melk wordt slechts opgekocht door de Melkcentrale terwijl andere producenten van melk massaal melkpoeder importeren. In tegenstelling tot de rijstboeren kunnen zij niet flink verdienen aan export. De ministeries van LVV en HI zijn nu echter in geen velden of wegen met een subsidiezak te bekennen.
Partijstrubbelingen
Er zijn strubbelingen binnen de kleinste partij die deel uitmaakt van het Nieuw Front. De voorzitter van de Surinaamse Partij van de Arbeid (SPA) en ex-minister Siegfried Gilds, is na een lange rechtsgang veroordeeld wegens witwaspraktijken. Hij gaat in hoger beroep en stelt zich niet meer herkiesbaar voor het voorzitterschap. SPA-topper John Defares vindt dat Gilds de partij schaadt door tot die tijd aan te blijven als voorzitter. Partijgenoot Clifford Marica heeft hier echter geen moeite mee en vindt de uitspraken van Defares misplaatst. Gilds zegt dat bij leven en welzijn van ex-voorzitter Fred Derby hem dit nooit was overkomen. Of hij daarmee bedoelt dat hij het feit waarvoor hij is veroordeeld nooit had gepleegd of dat hij daarvoor niet veroordeeld zou worden, is onduidelijk.
