Waar verderop alleen overwoekerde plantages zijn, houdt de familie Jaharia stand. Ze verbouwen citrus en hebben honderden koeien, die belaagd worden door jaguars. Het zijn boeren en natuurbeschermers, maar zonder afschot gaan ze het verliezen. Een moeilijk dilemma, waarbij niemand de helpende hand toesteekt.
Telt Nieuw-Amsterdam aan de monding van de Commewijne nog redelijk veel inwoners, en staan verder stroomopwaarts zelfs enkele nieuwbouwwijken waarvan de namen nog aan oude plantages herinneren, na Alkmaar is het vrijwel afgelopen. Vanaf hier worden de dorpjes kleiner en kan je de huizen tellen, tot je bij Spieringshoek, waar de weg doodloopt, nog een eenzame plantagewoning ziet staan. Hier woont Soucil Jaharia met zijn vrouw Aarti en hun drie kinderen.
Het was nog een hele reis om er te komen. Om aan te geven hoe afgelegen het is: er is vanaf Alkmaar geen weg meer, maar een zandpad. Het eerste stuk wordt momenteel links en rechts ontbost, er staan een paar nieuwe huizen. Kennelijk gaat iemand hier iets beginnen, er zullen straks wel koeien lopen. Langzaam buigt het pad terug naar de rivier bij MonTresor. Bij de tentboten is de kans groot Krisnadath Chanderperkash aan te treffen. Hij is bootsman en heeft alle tijd voor een reisje over de rivier. Zo niet, dan verkoopt hij graag eeuwenoude flessen die hij op de vuilnisbelten rond oude plantagehuizen vindt. Prachtige exemplaren, nog in zand gegoten, wel driehonderd jaar oud. Wat ze kosten?
Verder lezen? Koop dan nu de Parbode. Nog tot eind deze maand in de winkel en daarna verkrijgbaar via de redactie.
Nu populair
