Jörgen Raymann: ‘In Nederland mijn huis, in Suriname mijn thuis’ – Parbode Sneak Peek

Tv-presentator, cabaretier, acteur, zanger: wat is hij niet? De 52-jarige Jörgen Raymann lijkt de ideale man: een vriendelijke uitstraling, een dosis gezonde humor en altijd goedlachs en goedgebekt. Waar is die sympathieke basis eerder in zijn leven gelegd? “Allemaal in Suriname: ik had er een fantastische jeugd, ontdekte de prachtige natuur van het binnenland en ook mijn stand-upcomedy carrière is er begonnen. Zonder Suriname was ik nergens”, zegt Raymann.

Tekst Coen van den Braber    Beeld Raúl Neijhorst en Collectie Raymann

De cabaretier werd in 1966 in Amsterdam geboren, maar groeide niet in Nederland op. Zijn vader kon namelijk een erg goede baan in Paramaribo krijgen, dus besloot het gezin nog geen jaar na zijn geboorte al naar Suriname te verhuizen. “Ik heb daar een geweldige jeugd gehad. Alles kon, alles mocht. We gingen meerdere keren per jaar op vakantie, vaak naar het Caribisch gebied. En bij sportvereniging Oase konden we basketballen, zwemmen en sporten.”

De zaken van familie Raymann liepen op een gegeven moment minder goed, omdat zijn vader na de coup van 1980 weigerde om mee te werken met de militairen. Toch kon Raymann, met financiële middelen van zijn familieleden, naar Rotterdam om te studeren. In Gouda verbleef hij, in Rotterdam studeerde hij economie en vervolgens rechten. Beide studies maakte hij overigens niet af. “De bedoeling was namelijk dat ik daarna weer snel naar Suriname zou gaan. Mijn zwager bood mij aan om leiding te geven aan een houtbedrijf in Suriname.” Dus vertrok Raymann, samen met zijn vrouw, in 1993 weer naar Suriname. Niet alleen vanwege het houtbedrijf, maar ook voor zijn kinderen. “Ik moest en zou mijn kinderen op Surinaams grondgebied opvoeden. Ik wilde ze hetzelfde bieden als wat ik gekregen heb. Dat verdienen ze.”

Bourgondiër

Op zijn kinderen lijkt Raymann nog het meest trots, op het houtbedrijf kijkt hij echter met wat minder plezier terug. “Dat kwam niet echt van de grond. Het was ook niet mijn cup of tea.” En dat is maar goed ook, want het restaurant waar hij en zijn vrouw vervolgens in investeerden, bleek een gouden zet te zijn. “Ik ben een echte Bourgondiër: ik houd van lekker eten. We serveerden ook altijd Surinaams eten op chique borden en dat sloeg klaarblijkelijk aan. Aan wat ik daarna deed, heb ik mijn hele carrière te danken. Ik besloot namelijk op den duur, naast het serveren van lekkere gerechten in ons eigen restaurant Pedro, ook stand-upcomedy te introduceren. Mensen vonden dat een hele goede toevoeging!”

Maar de verhuurder van Raymanns restaurant, die de huur steeds maar verhoogde, gooide roet in het eten. “Er was toentertijd ook een flinke economische misère. Dus ik snap ook wel dat iedereen het onderste uit de kan probeerde te halen. Het ging economisch steeds slechter in Suriname. Maar de huur die mijn huisbaas vroeg, was ongekend. Mi gek, ma mi no law!” Ondanks dat het land in het slop zat, bleef Raymanns populariteit stijgen. Hij verzorgde hier een oudejaarsconference, deed vele theatershows en had zelfs een reclamebureau onder zijn hoede genomen.

Het hele artikel is te lezen in de septembereditie van Parbode. 

0

Gedeeld