Xiomara (37)
Vanaf dat ik een jonge tiener was, heb ik het altijd voor mijn eerste keer willen doen met een blanke man. Maar de bakra’s die hier in Suriname rondliepen vond ik maar niks. Allemaal van die jongetjes die hier stage liepen en net bij hun moeder weg waren. Kinderen vond ik het nog, terwijl ik zelf natuurlijk een paar jaar jonger was. Maar ja, ik vond mijzelf toen heel wat en wilde het wel in stijl doen en niet met iemand zonder ervaring die alleen op een avontuurtje uit was. Oudere bakra’s kwamen ook niet in aanmerking, die vond ik vaak onsmakelijk. Bovendien zijn de meeste getrouwd.
Toen ik zeventien was nodigde mijn zus mij uit om op vakantie te komen in Nederland, waar ze al een paar jaar samenwoonde met haar Hollandse vriend. Dit was mijn kans, dacht ik! In Nederland zou wel een bakra te vinden zijn die ik leuk vond. Nou, dat viel erg tegen! Allereerst heb ik de eerste dagen maar weinig blanken gezien. Mijn zus woonde in een kleine flat in de Bijlmer, waar bijna alleen maar Creolen woonden. Toen we de stad in gingen en een avondje gingen stappen, vond ik die blanken maar arrogant en vervelend. Een naar volkje dat zich aanstellerig gedroeg. Dus na een week begon ik te twijfelen aan mijn voornemen om het met een bakra te doen.
Mijn zus was voor haar werk vaak van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat weg, haar vriend Henry werkte meestal ’s nachts. Dus overdag was ik vaak met hem alleen. Ik vond hem wel leuk, hij maakte veel grappen en kon lekker koken. Maar geen haar op mijn hoofd die er aan dacht om iets met hem te doen. Hij was immers de vriend van mijn zus!
Op een dag was het prachtig weer en hij nam mij mee om een ijsje te kopen en we zijn naar een park gelopen, volgens mij het Vondelpark. Hij had een kleed meegenomen dat we op het gras legden. Ik voelde mij zo ontspannen dat ik dicht tegen hem aan ben gaan liggen en hij zijn arm om mij heen sloeg. We zeiden niets, deden niets, we staarden alleen maar naar de helderblauwe lucht. Ik denk dat we zo een uur hebben gelegen. Opeens zei hij ‘kom, we gaan naar huis, dan ga ik lekker bruine bonen met kip voor je maken’.
Zwijgend zijn we samen naar huis gelopen. Ik had kriebels in mijn buik en wist eigenlijk toen al wat er zou kunnen gebeuren. Maar ja, met de vriend van mijn zus kon toch niet? Gedachten werden in mijn hoofd door elkaar gegooid. Eenmaal thuis ging hij gelijk koken, ik ging bij hem in de keuken zitten. Hij schonk een wijntje in en terwijl ik nog zat te twijfelen wat ik met al die gevoelens aan moest, zoende hij me opeens vol op de mond. Ik was overdonderd, geschokt maar tegelijkertijd enorm opgelucht. Hij nam in een keer al mijn twijfels weg. Voor ik het wist lag ik op de keukentafel, het gebeurde naar mijn idee in een roes. En wat mij bij is gebleven is de geur van pruttelende bruine bonen, de pan stond nog geen meter van mijn hoofd op het gasfornuis. Ik vond het een geweldige ervaring, echt.
Natuurlijk voelde ik mij achteraf wel wat schuldig naar mijn zus toe, maar dat belette ons niet om het in de resterende drie weken van mijn vakantie bijna dagelijks te doen. Niet in de keuken maar gewoon in bed. We zijn nu twintig jaar verder en ik heb al jarenlang een relatie. Met een Creoolse man! Mijn zus is met Henry getrouwd en ze hebben drie kinderen. Ze zijn al een paar keer in Suriname geweest, tussen Henry en mij is echter nooit meer wat gebeurd. Mijn zus is er nooit achter gekomen dat er toen in haar keuken en bed van alles is gebeurd. Het gevoel van schuld was al snel verdwenen. Het is gegaan zoals het gegaan is. Nu is het alleen nog maar een diep bewaard geheim van Henry en mij.
Nu populair
