Kwam er zo’n onderzoeker langs, voor kinderarbeid. Vertelde niet wat hij daaronder verstaat (‘nou gewoon, kinderarbeid’), wilde weten wat ik er van vond. “Heel goed, kinderarbeid. Moet gestimuleerd worden”, antwoordde ik. Want kinderen vervelen zich te pletter, die willen altijd wat doen. Met het klimmen der jaren gaat dat wel over, maar voor kinderen is werkloosheid niet leuk. En waar onderzoekers op afkomen, daar is geld. En werkgelegenheid is mijn specialisatie. Dus…
Dat was jaren geleden. Ik wacht nog steeds. Het geld voor jeugdwerkloosheidsbestrijding ging naar een ander, die verklaard had dat kinderarbeid schandalig was; dat was het goede antwoord en ik had het fout. En nu komt Boike bij me, hij zoekt werk. Werk zat. Carburateur schoonmaken, hoekijzers verstek zagen, spiebaan frasen. Alleen: Boike kan dat allemaal niet. Zelfs boutjes sorteren niet. Hij gooit de 5/16 UNC-boutjes tussen de M8-boutjes, zaagt krom en breekt de zaag. Natuurlijk kan hij dat alles wel leren, maar dat kost tien zagen, twintig boortjes en een hoop tijd van mij. En niemand die daarvoor betaalt. Ik zoek dus naar een werkje dat Boike aankan. Het generatorhok teren: teren kan iedereen.
Boike is teleurgesteld, hij wil liever lassen want dat is macho. Maar teren heeft ook wel wat: lekker klodderen.
“Waar zijn je werkkleren?”
“Ik werk in deze kleren.”
“Nee. Dan krijg ik ruzie met je moeder. Verdien je dertig srud, kom je thuis met teer op een broek van honderd srud. Uit die broek!”
We onderhandelen over de secundaire arbeidsvoorwaarden. Boike wil niet naar huis om andere kleren te halen, hij is te groot om in zijn blootje te teren, we komen tot het volgende compromis: Boike krijgt een poetslap als lendendoek, en ik zal eventueel langskomende meisjes aan de praat houden totdat hij zijn broek weer aan heeft.
Boike gaat teren en ik ga een gelijkrichter doormeten, ook in het generatorhok. Boike babbelt over zijn specialiteit: meisjes. Tot drie dorpen ver in de omgeving weet hij welke meisjes rijp zijn. Ik vraag hem zijn aandacht bij het werk te houden, de teerkwast niet als plumeau te gebruiken, doe het voor: afdruipen, dan draaien. Boike knikt dat hij het begrijpt, kliedert ongestoord door en vertelt over Doina, die rijp is. Ik veeg mijn handen schoon, wil terug naar mijn eigen werk, maar doe toch eerst nog even voor hoe je zorgt dat de teer niet van een rand afdruipt. Boike knikt, gebruikt de teerkwast als wijwaterkwast om in de hoekjes te komen, en vertelt van Pikitia, die nog niet rijp is maar wel experimenteerbelust. Ik veeg mijn handen schoon, wil terug naar mijn gelijkrichter, merk dat ik me niet kan concentreren door het gebabbel heen en ga maar naar het magazijn. Boutjes sorteren. Dat kan ik zonder concentratie.
Vijf minuten later komt Boike in het magazijn. Hij is klaar met teren en wil eten. Ik vind het wat vroeg, zowel voor het klaar zijn als voor het eten koken. Dus gaat Boike maar zitten en babbelt over Sabora. Hij weet dat Sabora soms in de middag bij mij langs komt om haar twee broertjes te halen, die vaak bij mij komen spelen. Hij vraagt of ik haar dan neuk. “Waarom niet?” vraagt hij verwonderd als ik ontkennend antwoord.
“Ik ben te oud en Sabora is te jong.” Er zijn nog meer redenen, maar die zijn helemaal te ingewikkeld voor Boike.
“Onzin. Stanga en Kodjo en Daudi en Maku neuken haar ook.”
“Wel, ik niet.”
Dat opent perspectieven: ik ben dus geen concurrent, dus misschien nuttig. Boike verzint een plan hoe ik hem kan waarschuwen als Sabora op komt dagen, dan kan hij haar pakken. Om van hem af te zijn, vertel ik maar dat Sabora nu waarschijnlijk water aan het halen is. En als hij snel is kan hij haar treffen bij de kreekmonding. Dat Sabora altijd water haalt samen met vier tantes vertel ik er niet bij. Boike trekt direct zijn mooie broek en sportschoenen aan, gewoon over de teervlekken heen, en gaat op weg. Hij vergeet zelfs zijn loon.
Een kwartier later ga ik naar het generatorhok om Boike’s werk te inspecteren. Dat het werk klaar was, klopt niet – wel dat de teer op was. Boike had misschien drie kwartier gewerkt, en ik had drie kwartier niet gewerkt. En ik had twee uur nodig om alles weer een beetje schoon te krijgen.
Een tip voor alle ondernemers die er over denken om gebruik te maken van kinderarbeid: begin er niet aan. Het loont niet.
Nu populair
