Het Project Naschoolse Opvang wordt niet uitgebreid, meldde de Ware Tijd vanmorgen. Als reden wordt genoemd dat de leerkrachten en het keukenpersoneel niet kunnen worden uitbetaald.
Natuurlijk is het een cliché om te zeggen dat de jeugd de toekomst heeft. Maar het is, zoals een groot deel van de clichés, wel waar. De zogenaamde langetermijnvisie, die in Suriname nog wel eens wil ontbreken. Wie werkelijk aan de toekomst van Suriname denkt, investeert nu in de jeugd. Onderwijs, onderwijsmethoden, leerkrachten. Mooie woorden en dito beloften zijn daarvoor niet genoeg; er moet geld vrijgemaakt worden. Veel geld.
Maar het prima plan om tienduizenden schoolkinderen buiten de schooluren op te vangen en te voorzien van eten en begeleiding bij het huiswerk, gaat uit als een nachtkaars. Het is daarmee een van de vele mooie regeringsbeloften die uiteindelijk niet uitgevoerd (kunnen) worden. En als er nou werkelijk geen geld was, moesten we ons erbij neerleggen. Maar de realiteit is dat het geld niet besteed wordt aan de kinderen, maar aan zaken die belangrijker geacht worden. Zo’n 24 miljoen SRD voor een ambassadegebouw in Parijs bijvoorbeeld. Of ruim 18 miljoen voor drie nieuwe helikopters. Of aan luxe privé-uitgaven. Ook bij populisten gaat het eigenbelang ruim voor op dat van de Surinaamse bevolking. Benieuwd of we dat gaan merken in 2015.
Nu populair
