Het is op zich al absurd dat Ronnie Brunswijk, met zijn fikse strafblad en een waslijst aan gewelddadige incidenten, deel mag uitmaken van ons parlement. Maar dat hypocriete collega-politici en zijn naïeve achterban na de laatste twee kloppartijen nog altijd zeggen geloof te hebben in zijn goede bedoelingen, gaat ieder voorstellingsvermogen te boven. Het enfant terrible van Suriname moet zich terugtrekken in zijn geboortedistrict Marowijne en, zich diepschamend, helemaal uit het gezichtsveld verdwijnen. Kortom: Suriname is klaar met Brunswijk! Tijdens de binnenlandse oorlog vermoordde hij landgenoten (of gaf daar op z’n minst opdracht toe), hij heeft banken overvallen, schoot een knaap die ervan verdacht werd een zaagmachine te hebben gestolen ‘uit zelfverdediging’ in de rug, rammelde kerels die naar zijn vriendinnen keken, schopte een collega van de oppositie in elkaar (nota bene in ons parlementsgebouw), rende met handgranaat en vuistvuurwapen een tribune op om mopperende supporters te bedreigen, verkocht een medewerker van de SWM een klap en heeft een criminele staat van dienst op het voetbalveld die te lang is om op te sommen. En niet te vergeten een keiharde veroordeling (bij verstek) in Nederland wegens bewezen drugshandel. Dus rijst de vraag: waarom zit Ronnie Brunswijk niet voor de rest van zijn leven in een isoleercel?
Maar nee, op kosten van de belastingbetaler speelt hij de rol van assembleelid, als lid van de Raad van Commissarissen van Telesur rijdt hij in een vette pick-up van het staatsbedrijf (dus ook op de kosten van de belastingbetaler). En mag hij familieleden en vriendjes baantjes geven waar ze niet geschikt voor zijn. Om maar te zwijgen van alle andere onverdiende voordelen die hij haalt uit zijn connecties.
Dat de maat voor de anders zo milde Surinaamse Voetbal Bond (SVB) na het laatste incident vol was, is een goed teken. Een jarenlang stadionverbod voor de Inter Moengoetapoe-baas en de plaatsing van de thuishaven van de club op de zwarte lijst zijn ferme stappen. Daags na het voorval probeerde hij in de uitzending van Suriname Vandaag als een verongelijkt kind het sprankje positieve reputatie dat hij bij een enkeling misschien nog heeft, overeind te houden. ‘Ik ben altijd degene die gestraft word, anderen nooit’. Hij legde de schuld bij de oppositie: het zou een scenario van zijn politieke tegenstanders zijn dat hij iedere keer op de voor-pagina’s van de kranten weer door het slijk wordt gehaald. Los van het feit dat dit een belachelijke veronderstelling is, vergeet Brunswijk dat hij het zelf is die er iedere keer op losslaat.
Het wordt tijd dat de politiek het voorbeeld van de SVB volgt en Brunswijk aan de kant zet. Maar dat zal lastig worden met collega-assembleeleden, hun voorzitter voorop, die zelf ook niet deugen. Voor de vorm wordt door een enkeling wel gezegd dat het zo echt niet langer kan, maar daar blijft het bij.
Het woord is dus straks aan de kiezers. Iedereen die zelfs maar overweegt in 2010 op het stembiljet het vakje waar de naam Ronnie Brunswijk staat rood te kleuren, doet er beter aan om nu alvast met hem naar Marowijne te vertrekken en samen met hem weg te kwijnen. Maar pas op: blijf ook daar uit zijn buurt. Zijn losse handjes zullen op gepaste en ongepaste tijden ongetwijfeld blijven wapperen!
Nu populair
