Eerder schreef ik in deze column over Boike: een pubertje dat het wat moeilijk had en af en toe bij me kwam om uit te leggen hoe erg het allemaal was. Ik kon hem alleen maar gelijk geven: het was erg. Je zal toch maar opgroeien in een klein dorp waar je moeder en alle tantes de baas zijn. Jongens worden verwend in Saamaka. Ze hoeven niet te werken – ze mogen niet eens werken, want ze kunnen niets. Werken is voor hun zusters. Jongens moeten moeders mooiste zijn. Wie denkt dat verwend worden prettig is, denk dan aan het leven van een picolet in een kooitje.
Vooral op school is het erg. Juf is opgeleid voor de omgang met kinderen. “Goed opletten hoor, niet vrijpostig zijn”, schalt ze op die toon waarmee je kleine kinderen onder de duim houdt, en waar op de kweekschool zo hard aan gewerkt wordt. Onder de duim – Boike? Boike is geen klein kind – Boike is een man. Een man die sterker is dan alle vrouwen bij elkaar. Een man met een buitenboordmotor van veertig paardenkrachten en een geweer. Nou ja, een katapult – dat geweer is van een oom, en die motor ook maar dat zijn details. “Weet je wat ik doe met wijven? Ik splijt ze. Keihard, tot ze gillen van de pijn. Honderden heb ik al gespleten.”
‘Splijten’ is het recentste eufemisme voor wat pubertjes doen met wijven. Wijven en brandhout. Wat er mee bedoeld wordt kan ik wel raden sinds Boike me vroeg om een back-up te maken van al zijn foto’s en filmpjes in zijn telefoon. Ik zegde toe, niet wetend dat het bijna een uur zou duren voordat ik alle honderdzeventig foto’s van meisjes in de klas in zo hoerig mogelijke houdingen en pornofilms van internet had overgepiept naar een USBstickie. Zeer splijtbaar materiaal allemaal – plutonium is er niets bij.
Boike groeit op, in afwachting tot hij groot genoeg zal worden om als een man naar de goudvelden te kunnen gaan waar Braziliaanse wijven te koop zijn. En ondertussen kwam hij regelmatig bij mij om verslag te doen van hoeveel wijven hij afgelopen nacht weer gespleten had.
Boike groeit op. Hij is nu van school getrapt: vrijpostig, onhandelbaar. Sinds kort werkt hij op het nabijgelegen toeristenkamp, en dat is veel beter nog dan de goudvelden. Hollandse wijven, stagiaires: ze dragen heel kleine bikini’s en ze vinden hem allemaal geweldig. Ik kan me daar wel wat bij voorstellen: Boike is druk bezig een mooie jongen te worden, de wenkbrauwen kunstig getrimd met een scheermes, kauwgumplakplaatjes op de armen, een knalrode onderbroek boven een afzakkende kniebroek en met zijn telefoon met schietspelletjes (de pornofilms mogen ze niet zien) wekt hij vertedering op. Regelmatig komt Boike nu bij me om verslag uit te brengen van hoeveel blanke wijven hij nu weer gespleten heeft.
Gisteren kwam hij weer, niet hautain verveeld zoals het hoort op die leeftijd, maar met het enthousiasme van een veel jonger knaapje. Wat hij nou toch had meegemaakt! Weer een hele groep Hollandse stagiaires op het toeristenkamp en ze vonden hem allemaal geweldig. En een daarvan bleef bij de boswandeling wat dralen, Boike ging terug om haar op te halen en… Je raadt het nooit… Ze had hem een kusje gegeven! Zoiets geks was Boike in al zijn zeventien jaren nog nooit voorgekomen.
Nu populair
