Velen van ons hebben inmiddels gehoord over de nadelen van kwik voor de volksgezondheid. Er zijn talloze wetenschappelijke rapporten gepubliceerd die de gevaren blootleggen van het gebruik van kwik bij de goudwinning. Vanwege het dumpen van het kwik in de natuur, kan de stof ons lichaam op vele manieren binnendringen. Maar veruit de meest voorkomende is via het voedsel: vooral via vissen en kaaimanvlees.
Het kwik dat in ons milieu vrijkomt, wordt omgezet in het nog giftiger methylkwik, dat zich concentreert in roofvissen. Roofvissen zoals de spigrikati, anyumara en tucunari bevatten kwikconcentraties die uiterst gevaarlijk zijn voor de mens, vooral voor kinderen, van wie het zenuwstelsel nog in ontwikkeling is. Toch ondernemen beleidsmakers in ons land geen actie als er weer eens aangegeven wordt wat de gevolgen zijn voor de gezondheid van de bevolking. Terwijl de oplossing zo eenvoudig is: het gebruik van kwik verbieden. Er zijn tegenwoordig genoeg alternatieven die minder schadelijk zijn.
Nog erger is dat een minister van Volksgezondheid op de nationale televisie verklaart dat de vissen veilig zijn om te eten, zo lang je de kop niet eet. Wat is toch de reden dat wij ons zomaar hierbij neerleggen?
Lees het in de decembereditie van Parbode.
Nu populair
