Lanti en de beerput
Jarenlang hebben politici hun gezicht afgewend van de corruptie. En iedereen die bij het aantreden van de eerste regering-Bouterse in 2010 de mooie beloftes geloofde dat misstanden bij overheid en staatsbedrijven met wortel en tak zouden worden uitgeroeid, kwam bedrogen uit. Met de recente maatregelen bij onder meer de Energie Bedrijven Suriname (EBS) en Justitie en Politie, gloort er weer hoop. Maar of de beerput volledig zal worden geleegd, valt te betwijfelen
Je kunt zeggen wat je wilt, maar de nieuwe regering is behoorlijk voortvarend aan het werk gegaan om ‘foute’ ambtenaren en leidinggevendenvan staatsbedrijven aan te pakken. Zo werd de top van de EBS aan de kant geschoven, inclusief directeur Willy Duiker. Daar hing al jaren een dubieuze zweem omheen, maar Bouterse-1 liet hem zitten. Na het verschijnen van een vernietigend rapport van de Centrale Lands Accountants Dienst (CLAD) over misstanden, kon men echter niet meer om de feiten heen. Minister Regilio Dodson van Natuurlijke Hulpbronnen kon direct laten zien dat hij zijn mannetje stond en greep in.
Ook op Justitie en Politie rolden er direct koppen, in het bijzonder bij de Vreemdelingendienst. Eigenlijk kon je niets anders verwachten met bewindsvrouw Jennifer van DijkSilos, die gerekend kan worden tot de categorie ‘no-nonsense’. Dus we lijken op de goede weg te zijn. Alleen kun je je afvragen waarom nu pas een aanvang wordt gemaakt met het verwijderen van de rotte appels binnen lanti. Een jaar geleden kondigde president Bouterse in het parlement aan alle departementen en staatsbedrijven te zullen laten doorlichten door de CLAD. Die belofte kwam overigens niet van harte, maar pas na vele beschuldigingen en geruchten over grootschalige corruptie binnen de overheid.
Helaas hebben we nooit gehoord of die onderzoeken er ooit gekomen zijn, en zo ja, wat de uitkomsten waren. Maar waarschijnlijk is het ook niet de bedoeling dat de beerput helemaal wordt leeggehaald. Want dat zou wel eens nare gevolgen kunnen hebben voor veel vooraanstaande figuren, tot in de hoogste bestuurlijke regionen aan toe. Daarmee zeggen we niet dat iedereen daar heeft gestolen, maar de schimmige praktijken van hun politieke vrienden hebben sommigen echter wel met de mantel der liefde bedekt. Neem de corrupte praktijken op het ministerie van Openbare Werken: reken er maar niet op dat het volk nu eindelijk eens te horen krijgt of en in welke mate Ramon Abrahams zich heeft verrijkt in de tijd dat hij minister was. Zijn ontslag in 2013 had echt niets te maken met ‘veranderde beleidsinzichten’, er was veel meer aan de hand. Dat Bouterse zijn makker aan de kant zette, was veelzeggend. Onderzoek van de CLAD zou weleens kunnen uitwijzen dat de werkelijke redenen van het ontslag wijselijk in de beerput zijn gedumpt, een conclusie die het imago van de president niet ten goede zou komen.
Maar laten we optimistisch blijven en hopen dat er nu eindelijk wel een begin wordt gemaakt met het schoonvegen van het lanti-schip. Al is het maar met de Franse slag, maar dan wel zonder aanzien des persoons. Dus niet alleen de pionnen in het veld, maar ook de verantwoordelijken bij wie ook het nodige aan de strijkstok blijft hangen. Pas dan krijgen we een gezond bestuur en zijn in de toekomst pijnlijke maatregelen om de financiële huishouding van de overheid op orde te krijgen misschien niet meer nodig.