Lieve Ma,
Nog maar enkele maanden te gaan en u bent de nieuwe president van Suriname. Uiteraard weten we wel dat u officieel nog steeds geen ja hebt gezegd op deze wens van uw aanstaande volk, maar de subtiele aanwijzingen die u regelmatig geeft zijn ons natuurlijk niet ontgaan. In mijn brief van vorige maand schreef ik u dat uw aanstaande volk een beetje problemen had met de hoeveelheid beschikbare buitenlandse valuta. Nog voordat ik u gericht kon vragen om hier aandacht aan te schenken, demonstreert u wederom uw onnavolgbare kwaliteiten als mens en als toekomstig staatshoofd.
Zodra u de betreffende brief onder ogen had gekregen, pakte u de telefoon en belde rechtstreeks naar de Governor van de Centrale Bank. Daar zijn ze ook bekend met het motto ‘don’t mess with tante Es’ en dus werd direct extra valuta in de markt gepompt. Officieel heet het dat de Centrale Bank van Suriname heeft ingegrepen in de nationale monetaire situatie, maar we weten natuurlijk allemaal hoe het elastiekje echt om de bundel bankbiljetten heeft gezeten. Hulde voor uw daadkracht en chapeau voor uw briljante diplomatieke optreden.
We kunnen niet wachten tot u daadwerkelijk ons staatshoofd bent. Niet alleen zal er veel veranderen in ons land maar ook op het wereldtoneel zullen ongetwijfeld de nodige dingen gebeuren. Het lijkt mij wel heel sterk dat iemand als onze buurman in Venezuela nog steeds zo’n grote mond durft te hebben wanneer hij weet dat hij u bij de jaarlijkse VN-vergadering in New York onder ogen zal komen. Niet alleen Suriname maar de hele wereld zal er anders uit gaan zien als u eenmaal in office bent.
Nu heb ik absoluut niet de intentie om mij met uw toekomstige beleid te gaan bemoeien maar zo nu en dan zie je wel eens wat. Als buitenechtelijk kind van een aanstaand regeringsleider heb je nu eenmaal de morele verantwoording om dat in elk geval aan te kaarten in de familiaire correspondentie. Jaarlijks vieren uw aanstaande onderdanen met veel trots en genoegen hun, straks uwe, staatkundige onafhankelijkheid. Eén van de manieren waarmee dit gebeurt is een militair defilé. Nu weet ik niet of hier door de internationale televisiewereld aandacht aan wordt besteed, maar ik heb de laatste keer geen camera’s van de NOS, CNN of BBC zien staan. Dus wellicht bent u niet in de gelegenheid geweest om deze parade te aanschouwen.
Nu ken ik een klein beetje uw hoog ontwikkelde gevoel voor stijl en elegantie en daarom kan ik mij niet aan het gevoel onttrekken dat uw aanstaande volk voor het laatst haar rollend militair materieel heeft kunnen aanschouwen. Waarschijnlijk zult u niet alleen korte metten maken met het defilé, er wordt ook steeds vaker links en rechts gefluisterd dat u meteen van die gelegenheid gebruik zult maken om het hele Nationale Leger op te heffen. Dit lijkt misschien een beetje een drieste stap, maar het scheelt jaarlijks wel urenlang staren naar ’s Lands militair vertoon en gelet op uw Presidentiële eigenschappen zal inderdaad al snel blijken dat er onder uw bewind geen leger nodig is. Een ander land aanvallen is ver beneden uw waardigheid en beschaving, dus daar hebben we geen leger voor nodig. De huidige oneffenheid op onze landkaart, betreffende de betwiste gebieden met beiderlei buurlanden, kunt u ook zonder militaire spierballen wel oplossen. Even een staatsbezoekje van uw kant en de hele kwestie is hoogstwaarschijnlijk al voor de lunch geregeld.
Blijft over het verdedigen van onze soevereine natie in geval van een buitenlandse aanval. Nu zijn er stemmen die zeggen dat het waarnemen van de jaarlijkse militaire parade juist een aanleiding zou kunnen zijn voor kwaadwillende landen om ons vredelievende volk aan te vallen, maar dat is natuurlijk een beetje te kort door de bocht. Wat wel als een paal boven water staat is dat geen enkel land enige aanleiding kan hebben om ons te attaqueren als u eenmaal staatshoofd bent. Al uw collega-presidenten en -staatshoofden zullen zich bewust zijn van de reikwijdte van uw sociaal en professioneel netwerk. Ze beseffen maar al te goed dat bij een aanval uit het zuiden slechts een belletje naar het noorden volstaat om de hele 7e vloot voor Paramaribo in de Surinamerivier te laten aanleggen. Idem dito in het omgekeerde geval, mocht Obama of één van zijn opvolg(st)ers ooit lelijke sympathieën onzerzijds hebben, dan volstaat een knipoog van u om de volledige militaire steun van de rest van de planeet achter u te weten. Hoe langer ik er over nadenk hoe overtuigder ik er van raak: Tante Es for Pres is niet alleen een goede zaak voor Suriname maar ook voor de wereldvrede!
Uw toegenegen en vredelievende buitenkind,
Jan-Piet-Klaas van Doornegat
Nu populair
