Lieve Ma (registered)
Tante Esselien van Doornegat is een bekende verschijning in Suriname en Nederland. Wekelijks ontvangt ze bij ‘Raymann is Laat’ beroemdheden, die ze liefdevol over de knie legt. Regelmatig vertelt ze over haar man Rudie en haar zeven kinderen van acht verschillende vaders. Parbode wist één van deze kinderen in Suriname te traceren. Hij is bereid om zijn gedachten, opgetekend in brieven aan zijn moeder, met onze lezers te delen.
Lieve Ma
Naar aanleiding van mijn vorige brief kan ik me voorstellen dat er enkele vragen bij u zijn opgekomen. President van de Republiek Suriname worden is uiteindelijk ook niet niks. Al zijn er die hier een andere mening over hebben, maar laten we daar liever niet bij stil staan. Ik vind het begrijpelijk dat u er even over na wilt denken. U hebt daar tenslotte ook alle tijd voor, want de verkiezingen zijn pas in het voorjaar van 2010.
Natuurlijk is er dan niet echt sprake meer van verkiezingen, die poppenkast organiseren we alleen omdat de OAS en de IDB dat nu eenmaal graag zien van een democratisch bestel, zelfs als die democratie in Zuid-Amerika is gevestigd. De uitkomst staat echter al lang en breed vast. De zwijgende meerderheid doet zogenaamd braaf mee aan de vrije en geheime verkiezingen, maar negeert de voorgedrukte hokjes en vult uw naam, Esselien van Doornegat, bovenaan het stembiljet in. Dit telt ook wel zo makkelijk, want nu hoeven niet al die vakjes geteld te worden. En in het verleden heeft het er wel eens op geleken dat de goede vakjes bij de verkeerde partij terecht kwamen. Of net andersom, het is natuurlijk maar net hoe je het bekijkt.
Zoals gezegd heeft u rustig de tijd om na te denken, want u wordt pas de avond van de verkiezingen in Sranankondre verwacht om de positie te aanvaarden die u door het Surinaamse volk toebedeeld is. Het is geen kwestie van gunnen, we zitten nu eenmaal in de penarie en denken, nee weten, dat u de enige bent die ons er uit kan helpen. De rode loper van Zanderij naar Paramaribo is reeds besteld en links en rechts duikt de slogan ‘No stress, tante Es for Pres’ steeds vaker op in de vorm van kretologie en bumperstickers.
Uiteraard maakt het nog niet veel indruk op de huidige politieke leiders, die zijn alleen met zichzelf bezig en momenteel is er helemaal niemand die zich uitsluit voor het presidentschap. Ze komen allemaal met dezelfde drogredenering, als het volk mij vraagt kan en mag ik niet weigeren. Wel, ze zullen er achter komen wat het volk werkelijk vraagt!
Als ik me niet vergis dan hebben wij Van Doornegats ook nog wat Javaans bloed dus ook bij Pertjajah Ouwehoer zullen ze blij zijn met iemand die op hun lijkt. Misschien dat u voor de gelegenheid een sarong aan kunt doen. Wellicht vraagt u zich af hoe uw verkiezingscampagne wordt gefinancierd en bent u bang dat ik binnenkort weer met bolletjes bij Rudie op de stoep sta. Maakt u zich echter geen zorgen, net zoals bij Obama is Oprah nu ons te hulp gekomen. Ze had het erover dat jullie oude vriendinnen van vroeger zijn en dat ze veel aan u heeft gehad en veel van u heeft geleerd.
Dat ze nog niet gevraagd is als gast in uw programma vind ze niet erg, ze weet dat u het druk hebt. Ook vertelde ze dat u haar in de jaren zeventig goed heeft geholpen toen ze een vervelende nasale gewoonte had. Ik kan me er zelf eerlijk gezegd niet zo veel van herinneren, maar weet nog wel dat ik toen opeens met u mee mocht op vakantie naar Amerika. Als buitenkind was dat een onverwachte meevaller, al vond ik het wel vreemd dat ik als zevenjarige een luier om moest doen en u nota bene die Amerikaanse douanier waarschuwde dat ‘that diaper full of shit’ was, terwijl ik al lang had geleerd om netjes naar het toilet te gaan.
Afijn, Oprah is u duidelijk niet vergeten en steunt graag de goede zaak om u president van Suriname te maken. Al zei ze er wel bij dat ze hoopte dat u er allereerst voor gaat zorgen dat er rechten worden betaald over het uitzenden van haar shows in Suriname. Ik neem aan dat u haar, net zoals u dat bij meneer Raymann gedaan hebt, zult uitleggen dat wij Van Doornegats onze prioriteiten kennen en dat Suriname bepaald grotere problemen kent, die u als eerste aan zult pakken. In dat verband wil ik u er graag op wijzen dat ik al een tijdje werkeloos ben en het wellicht een goed idee is om mij adviseur van media in uw regering te maken. Uiteindelijk hoeven we met uw presidentschap niet alle Surinaamse tradities in een keer overboord te gooien.
Uw toegenegen zoon,
Jan-Piet-Klaas van Doornegat