Ismene Krishnadath
Schrijfster
Naast schrijfster is Ismene Krishnadath voorzitter van Schrijversgroep ’77. Van haar hand zijn recent drie nieuwe boeken verschenen.
Zit je lekker in je vel?
“Ja, ik zit lekker in mijn vel. Dit komt voornamelijk omdat ik dingen doe die ik leuk vind. Ik combineer een fulltime baan met het schrijven van boeken. Net zijn er weer drie boeken uitgekomen. Ik heb een mooi huis, vrienden, een leuke familie. Alles gaat goed.”
Waar ben je mee bezig?
“Ik heb samen met twee anderen een schoolkrant gemaakt. De krant geeft een overzicht van leuke boeken voor kinderen van verschillende leeftijdscategorieën en wordt uitgedeeld onder leerlingen. Het is de bedoeling dat er meer aandacht voor schrijvers en literatuur komt op scholen. De boeken kunnen via het krantje worden besteld. De school verdient er uiteindelijk ook wat aan, het betekent dat het voor iedereen goed is. We proberen het boek naar de scholen toe te brengen en kinderen te stimuleren om te lezen.”
Wat wil je absoluut nog doen?
“Ik heb eigenlijk geen speciale wensen voor de toekomst. Ik ben gelukkig met wat ik heb. Vroeger wilde ik graag een huis voor mezelf en dat is er inmiddels. Ik wilde een gezin, dat heb ik nu ook.”
Wie bewonder je?
“Ik durf niet een bepaald bekend persoon te noemen die ik bewonder. Ik weet namelijk niet hoe ze zijn, want ik ken ze niet. Wel bewonder ik vrouwen die zich inzetten, hun werk goed doen en tegelijk ook een gezin onderhouden. Ik heb het idee dat vrouwen het soms zwaarder hebben dan mannen.
Maar er zijn ook mannen met een goede instelling. Bijvoorbeeld Alphons Levens. Hij is een eerlijke, solidaire man die zich inzet voor zijn doel. En natuurlijk mijn eigen man, die bewonder ik ook.”
Ga je voor geluk of voor geld?
“Ik ga voor geluk, maar daar is wel geld voor nodig. Ik heb het vroeger op dit gebied ook moeilijk gehad, dus ik spreek uit ervaring. Er bestaat wel geluk zonder geld maar dat is altijd minder dan als het er wel is. Weinig geld maakt alles moeilijker.”
Liefde of succes?
“Ik zeg toch maar liefde. Een carrière is ook belangrijk, maar zeker als je vaak moet kiezen tussen je gezin en je werk wordt het lastig. Ik vind mijn gezin heel erg belangrijk. Als mijn familie me nodig heeft dan gaat dat voor. Toch is het soms schipperen.
Als ik moet kiezen tussen het huishouden of het geven van een lezing dan kies ik liever voor het laatste.”
Bang voor de dood?
“In die zin: ik ben bang dat de dood mensen van wie ik hou van me afneemt. Zelf ben ik er niet zo bang voor.
Ik heb alles al gedaan in mijn leven. Niet dat ik nu graag dood wil! Ik denk wel af en toe na over de dood. Vooral als ik er mee in aanraking ben gekomen, zoals met mijn schoonouders die laatst zijn overleden. De rituelen die daarbij komen kijken houden me bezig en zetten me aan het denken.”
Ga je op je sterfbed spijt hebben dat je iets niet hebt gedaan?
“Niet echt. Wel had ik dingen op een andere manier willen aanpakken. Toen mijn kinderen klein waren bijvoorbeeld was ik continu bezig met organiseren. Ik was een echte organisatiemoeder. Wat voor hobby’s ga je doen, feestjes regelen, dit moet op die manier enzovoort. Ik had soms gewoon met ze willen zitten en praten. Nu ze ouder zijn is dat natuurlijk wel veranderd. Ik bemoei me er niet meer mee of bel ze op om te vragen wat ze willen. Die drang om te organiseren, gebruik ik nu in de Schrijversgroep ’77.”
Geloof je in leven na de dood?
“Ja, maar wel in een andere vorm. Ik zie het zo: na de dood verdwijnt het stoffelijk overschot. De ziel blijft bestaan als een vlammetje dat in het heelal hangt tussen de sterren. Het kan daar lange tijd blijven totdat er nieuw leven in wordt geblazen. Het hoeft niet per se op deze wereld te zijn. Ik geloof dat er nog meer werelden zijn en andere levensvormen. Reïncarnatie betekent voor mij niet dat iemand als mens terugkeert. Ik vind het een rustgevende gedachte dat de zieltjes nog ergens hangen of te zien zijn.”
Hoe zou je herinnerd willen worden?
“Er is een musical gemaakt van één van mijn verhalen. Ik zag de mensen genieten tijdens de voorstelling, dat maakt mij gelukkig. Ik zou graag willen dat ik een bijdrage heb kunnen leveren aan de cultuur. Mensen happy maken met wat ik heb achtergelaten.”
Nu populair
