Naam: Karin Refos
Leeftijd: 54
Beroep: managing director STAS International
Karin Refos is de managing director van een bureau voor strategische communicatie en branding. Haar bedrijf positioneert merken en mensen, maar ook bijvoorbeeld het gender- en het kinderrechtenbeleid. Samen met profbokser, actrice en motivational speaker Lucia Rijker zette ze een grote bewustwordingscampagne op over borstkanker, doodsoorzaak nummer één onder vrouwen in Suriname.
Zelf werd ze twee jaar geleden geconfronteerd met deze ziekte.
Zit je lekker in je vel?
“Heel erg lekker. De borstkankercampagne van Pink Ribbon Suriname is een groot succes en heeft een hele positieve uitwerking op mij. Ik ben nog steeds verbaasd over het effect, maar vooral verheugd over alle positieve reacties die ik krijg. Dagelijks hoor ik dat mensen voor mij bidden, of krijg ik gebeden toegestuurd per sms. Het project wordt door de gemeenschap gedragen en dat is de grootste voldoening die ik kan krijgen. Ook de manier waarop Lucia Rijker mijn campagne aanvult met haar motivational
speeches, haar ideeën over een gezonde levensstijl en de manier waarop zij mij persoonlijk ondersteunt, doen mij erg goed.”
Waar ben je mee bezig?
“Met mijn bedrijf ben ik onder andere bezig met het ‘branden’ van Suriname. Gelukkig heb ik gemotiveerd personeel dat deze zaken kan uitvoeren, want zelf richt ik mij op het moment voornamelijk op de Pink Ribbon-campagne. Samen met Lucia bezoek ik scholen en de vrouwengevangenis. Zij zorgt ervoor dat vrouwen zich meer bewust worden van hun eigen lichaam en van wat een gezonde levensstijl is en ik vertel over mijn ervaringen met deze ziekte. We zien nu al resultaat: uit cijfers van de radioloog blijkt dat vanaf de start vijf keer zoveel vrouwen een bezoek hebben gebracht aan de poli voor een mammografie. Op lange termijn hopen we op een afname van het aantal doden door borstkanker.”
Wat wil je absoluut nog doen?
“Ik ben nu vooral toe aan rust. Maar samen met Pink Ribbon-ambassadrices Lucia Rijker en Jenny Simons wil ik deze campagne verder uitwerken en mij verdiepen in de gezonde levensstijl in Suriname.”
Wie bewonder je?
“Mijn moeder, want zij is een hele sterke en onafhankelijke vrouw. Zij heeft mij zo opgevoed dat ik geen bevestiging nodig heb van anderen en altijd moet kiezen voor het beste. Door haar ga ik nooit voor middelmatigheid. Mijn vader bewonder ik om zijn coachende manier van begeleiding geven. Ik doe alles wat hij vroeger deed, alleen dan groter. Hij houdt mij op het juiste spoor en zorgt ervoor dat ik niet loslaat waarvoor ik sta. Daar staat hij ook om bekend.”
Ga je voor geluk of voor geld?
“Ik ga meer voor geluk, maar ik realiseer me dat ik geld nodig heb om geluk te bewerkstellingen in de vorm van luxe en materie. Ik kies altijd op het materiële vlak voor excellence en dat kost geld, waar ik hard voor moet werken. Geluk in de relationele sfeer is een ultieme luxe. Liefde van mijn familie vind ik erg belangrijk. Ik weet als geen ander hoe belangrijk die is als je tegenslagen in het leven krijgt te verwerken. Ik heb ervaren dat mijn familie, vrienden en collega’s ook in moeilijke tijden voor mij klaar staan.”
Liefde of succes?
“Een combinatie van beide. Niets is mooier dan je succes delen met iemand van wie je houdt en die je het succes gunt. Op dit moment deel ik mijn succes met de hele Surinaamse gemeenschap, mijn familie en met Lucia Rijker, die er speciaal voor gekomen is en met wie ik dagelijks op pad ben. Zij kan het goed verwoorden. Het mooiste wat ze zei was: ‘Suriname is blij dat Karin borstkanker heeft gehad. Was dat niet zo, dan was er geen nationale bewustwordingscampagne geweest en stierven er nog steeds onnodig veel mensen. Je hebt gif omgezet in medicijn’.”
Bang voor de dood?
“Ik ben niet bang voor de dood, maar ik zit er niet op te wachten. Tijdens mijn ziekte dacht ik: ‘ik wil nog niet sterven, ik moet blijven leven. Mijn zeventienjarige dochter heeft mij nodig’. Dat betekent niet dat ik me tijdens mijn ziekteperiode nooit down heb gevoeld. Soms vroeg ik mezelf af: ‘heb ik iemand iets gedaan dat ik dit moet krijgen?’ Uiteindelijk heeft mijn overwegend positieve instelling mijn genezingsproces versneld.”
Ga je op je sterfbed spijt hebben?
“Vooralsnog niet. Ik zie elke negatieve ervaring als een leermoment. Ik geloof dat het pas spijtig is als je niets van je positieve en negatieve ervaringen leert.”
Geloof je in leven na de dood?
“Ik geloof in de Wet van karma. Sommige mensen zeggen ‘boontje komt om zijn loontje’, maar zo zie ik dat niet. Ik geloof dat als je een bepaald stadium in je leven bereikt, je na je dood in de daarop volgende fase start. Je kan alleen maar groter worden als je ervan leert.”
Hoe zou je herinnerd willen worden?
“Als iemand met een vrije geest die stond voor wat ze zei: ‘She walked the talk’. Men noemt mij vaak een sterke vrouw, maar ik geloof alleen dat ik dat ben door de kracht van God. Ik wil herinnerd worden als iemand die elk risico durfde te nemen dat het leven mij bood, omdat ik word geleid. Ik ben slechts een instrument in Zijn hand.”
