Lust & Leven
Naam Letitia Vriesde
Leeftijd 47 jaar
Beroep ex-topatleet en voorzitter Stichting Letitia Vriesde Sportpromotie Suriname
Wel vijf keer heeft hardloopster Letitia Vriesde meegedaan aan de Olympische Spelen. In 2005 nam ze afscheid van de topsport en een jaar later richtte ze de stichting Letitia Vriesde Sportpromotie Suriname op. Daarmee probeert ze nu het sportklimaat te verbeteren en zet ze zich in voor jongeren en kinderen. Zelf heeft ze een dochtertje van vijf jaar oud.
Zit je lekker in je vel?
“Niet altijd, als mens heb je te maken met andere mensen om je heen. Daar moet je rekening mee houden, zoals zij ook met mij rekening moeten houden. Dat kan wrijving veroorzaken. Verder erger ik mij weleens aan het verkeer, de grootste bron van irritatie in Suriname. Of aan mijzelf. Als ik met mijn linkerbeen uit bed stap, dan zit ik niet lekker in mijn vel en ben ik niet te genieten.”
Waar ben je mee bezig?
“Ik ben bezig met het project A ganar, voor jongeren tussen de zestien en 24 jaar die de weg kwijtraken in de maatschappij. Door middel van bal- en teamsport leren we ze respect, discipline en teamwork. Ik doe het vooral in de hoop dat ze teruggaan naar school of werk krijgen. Met mijn stichting ben ik ook bezig in de volksbuurten. Daar doen we buurtsport, een combinatie van sport en spel, in de vertrouwde omgeving van jongeren. Ook presenteer ik nu Suriname op weg naar goud, waarin we genomineerden van drie sporten voor de Olympische Spelen volgen.”
Wat wil je absoluut nog doen?
“Ik ben hier geboren, maar ben veel weg geweest. Nu wil ik graag mijn bijdrage geven aan Suriname. Ik concentreer mij dan op wijken zoals Sophia’s Lust, Sunnypoint en Flora. Daar wil ik jongeren helpen. Ik hoop dat ik ze kan inspireren met mijn talent voor sport.”
Wie bewonder je?
“Moeilijk om te zeggen. Mijn eigen broer, John Vriesde, vind ik een bijzonder mens. Hij stopt veel liefde en passie in zijn werk en werkt echt voor de mensen en niet voor het geld. Hij is altijd down to earth en besteedt veel tijd aan zijn patiënten. En mijn moeder, vanwege haar geduld in het leven en haar onvermoeibaarheid in liefde geven en altijd klaar staan voor anderen. En dat als zo’n oud vrouwtje.”
Ga je voor geluk of geld?
“Voor beide. Ik denk dat als je gelukkig bent, je geen geld nodig hebt. Geluk moet in ieder geval voorop staan. Gelukkig was het voor mij nooit een dilemma.”
Liefde of succes?
“Mijn hele leven heeft lang gedraaid om succes. Nu is het tijd voor de liefde. Ik heb wel mooie hoogtepunten gekend. Ik ben Zuid-Amerikaans recordhoudster op de achthonderd, duizend, vijftienhonderd meter in- en outdoor, en de indoor drieduizend meter. A big achievement for the little girl from Suriname. Maar liefde is belangrijk omdat niet altijd alles op rolletjes gaat en dan kan je daar wel wat van gebruiken. Daarom zet ik mij in voor kinderen in arme wijken.”
Bang voor de dood?
“Nee, dat ben ik niet. Als de dood komt, dan is het zo. Niemand weet wanneer dat gebeurt. Alleen wil ik niet doodgaan door een ongeluk. Ik zou het wel fijn vinden als het een paar seconden duurt. Maar ik wil nog niet doodgaan, want mijn dochter is nog jong, nog maar vijf jaar oud.”
Ga je op je sterfbed ergens spijt van hebben?
“Er zijn veel teleurstellingen, maar spijt klinkt een beetje te zwaar, vind ik. Mijn grootste teleurstelling was dat ik de finale in Sydney niet haalde bij de Olympische Spelen in 2000. Als ik dat over mocht doen, dan had ik anders gelopen in de serie en had ik mij assertiever opgesteld.”
Geloof je in leven na de dood?
“Ik heb nog niemand uit mijn verleden teruggezien, dus dat is moeilijk om aan te nemen. De ene zegt Allah, de ander God, ik weet het niet. Maar ik denk wel dat er iets is, want in het heelal is alles met elkaar verbonden.”
Hoe zou je herinnerd willen worden?
“Hoe mensen mij beschrijven: bescheiden. Een klein opdondertje dat wereldprestaties heeft neergezet, maar bescheiden is gebleven.”