Naam: Celestine Raalte
Leeftijd: 62
Beroep: voordrachtkunstenares, dichteres en modeontwerpster
Celestine Raalte is al jaren dichteres en voordrachtskunstenares. Ook doceert zij een semester per jaar poëzie op de Schrijversvakschool, geeft workshops op scholen en werkt graag met kinderen. Zij is modeontwerpster en heeft haar eigen productielijn genaamd Akwenda Productions.
Zit je lekker in je vel?
“Ja, hoor nu wel weer, want ik heb ook tijden dat ik niet lekker in mijn vel zit. Ik heb pas gevast, daarom voel ik mij goed. Ik ben blij met mezelf.”
Waar ben je mee bezig?
“Ik ben bezig met mijn gedichtenbundel. Die gaat Sapatia heten, genoemd naar de sapotiljeboom op mijn erf die mij inspireert. Er zijn veel vleermuizen in die boom. Daarvan heb ik een odo gemaakt genaamd Mi na freymusu
(ik ben een vleermuis). De vleermuis brengt veel mooie dingen met zich mee waardoor ik geïnspireerd raak.”
Wat wil je absoluut nog doen?
“Een fotoboek uitgeven. In Suriname zijn veel naaisters, modisten en ontwerpsters die mooie dingen maken. Wij hebben helaas niet de cultuur het uit te werken en de wereld te laten zien wat we doen. Ik wil daarom mijn modelijn vereeuwigen voor het nageslacht. Het is cultureel getint en lijkt op de bigi koto, maar is toch iets anders, een soort zus van de koto.”
Wie bewonder je?
“Mijn grootste voorbeeldfiguur was Oma Dow. Ze was een vriendin van mijn oma die samen met ons op een erf woonde. Als ik aan haar terugdenk, ben ik haar heel dankbaar voor haar wijze woorden. Zij heeft mij geleerd om onder alle omstandigheden mezelf te zijn. Het leken maar kleine dingen die ze mij leerde, maar wanneer ik aan al die dingen terugdenk, weet ik dat deze oma mij geholpen heeft heel veel doelen te bereiken in dit leven.”
Ga je voor geluk of voor geld?
“Als ik moet kiezen is het moeilijk, want als je geld hebt, kan je heel wat doen. En ik wil veel doen. Niet voor mezelf, maar om jonge mensen te helpen. Kijk naar bijvoorbeeld Emmy Hart, die doet zoveel geweldig werk met jongeren. Ik ben er nog niet helemaal uit wat geluk is. Geluk is eigenlijk essentie, het is een momentopname, een gevoel. Maar als ik moet kiezen tussen deze twee, dan wil ik gelukkig zijn.”
Liefde of succes?
“Ik heb beide hoor, maar ik zeg liefde. Omdat het iets is wat van binnen komt, het is een gevoel. Als je liefdevolle mensen om je heen hebt, voel je je ook gedragen.”
Bang voor de dood?
“Ik ben niet bang voor de dood, het is een andere fase in het leven. De dood is onvermijdelijk. Zolang er kinderen geboren worden, zullen mensen doodgaan.”
Ga je op je sterfbed spijt hebben?
“Nee, ik denk het niet, omdat ik al heel jong ben begonnen met plannen. Ik heb lijstjes gemaakt van wat ik
moet doen om mijn doelen te bereiken. Al mijn dromen zijn inmiddels uitgekomen. Het enige is nog mijn fotoboek dat ik wil uitgeven. Dat als ik er niet meer ben, mijn werk niet ergens in de prullenbak belandt of in de kast.”
Geloof je in leven na de dood?
“Ja, ik geloof in leven na de dood, omdat het zo is. Het is een tweede fase in dit leven, vooral binnen de Creoolse cultuur is dat helemaal het geval. Ik hang niet een bepaald geloof aan. Ik haal uit verschillende religiën wat ik zelf prettig vind. Ik ben breed georiënteerd. Ik geloof niet in een hemel. Als je naar bepaalde liederen luistert, lijkt het alsof het alleen daar mooi is. En dat klopt niet in mijn belevingswereld, ik zie geesten, zielen en meesters in de atmosfeer.”
Hoe zou je herinnerd willen worden?
“Ik heb hier nooit over nagedacht, omdat ik niet bezig ben met wat mensen van mij vinden, dat is weer één van de dingen van Oma Dow. Als het zover is, laat ik dat gewoon aan de mensen over.”
