Lydia Nok: ‘Mijn hart bloedde toen ik zoveel ellende tegenkwam’ – Parbode Sneak Peek
Lydia Nok (65) is een rasechte gemeenschapswerkster van ressort Blauwgrond. Na tussen 2000 en 2005 haar krachten te hebben gegeven als ressortraadsvoorzitter, richtte de onvermoeibare Nok Stichting Bont en Blauw op om het gemeenschapswerk voort te zetten. “Ik vind het fijn dat ik in de keuken van de politiek heb mogen kijken, maar ik hoor er niet in thuis. Ik lever op een andere manier mijn bijdrage om deze gemeenschap te dienen”, zegt ze.
Tekst Lisanne Waridjan
Nok werd in 2000 namens de Surinaamse Partij van de Arbeid gekozen tot ressortraadslid van Blauwgrond, waarna ze een gooi deed naar het voorzitterschap van de ressortraad. “Als vrouw moet jij je altijd dubbel bewijzen. Mijn betoog maakte echter zodanig indruk op de zeventien ressortraadsleden – grotendeels mannen – dat er toen unaniem op mij is gestemd”, zegt ze.
Tijdens haar zittingsperiode ontdekte ze dat Paramaribo-Noord niet slechts rijke bewoners heeft zoals velen wellicht denken. “Er zijn grote gebieden waar armoede heerst, waar jongeren ontsporen en in het crimineel circuit terechtkomen. Mijn hart bloedde. Er was heel veel waaraan nog gewerkt moest worden.”
Ressortraadsvoorzitter
Een van de grote activiteiten van Nok en de ressortraad was de consumentenbewustwordingscampagne ‘Luku san yu bai, sabi san yu pai’, waarbij burgers extra aandacht werd gevraagd voor vervallen producten die ten verkoop werden aangeboden. Ook een mazelencampagne, onder leiding van dokter Wim Bakker en in samenwerking met het BOG, werd succesvol door de ressortraad uitgevoerd.
“Door deze activiteiten vielen wij niet alleen in Suriname op, maar ook in het buitenland”, vertelt Nok.
Lees verder in de juni-editie van Parbode. Nu ook een digitaal abonnement mogelijk