Memre
Bijzondere Surinamers zijn een jaar na hun heengaan allerszins een terugblik waard.
Opdat ze niet vergeten worden…
Joyce Ooft
Joyce Ooft
Paramaribo
05/12/1945 – 20/10/2009
Joyce Eleonore Ooft werd in één van de rouwadvertenties beschreven als een schat van een vrouw. ‘Een onbaatzuchtige energieke persoonlijkheid’ was een andere variant die vooral klonk uit de kringen van de Nationale Vrouwenbeweging (NVB), waarvan ze medeoprichter, bestuurslid en directielid was. Joyce werd op 5 december 1945 in Paramaribo geboren aan de Noorderkerkstraat, omgeving Energie Bedrijven Suriname (EBS). Als kind zong ze mee in het AVROS kinderkoor en was als toneelspeler enkele jaren betrokken bij voorstellingen in Thalia onder leiding van schrijver en regisseur, Jo Dompig.
Joyce kwam uit een gezin van twee jongens en twee meisjes. Hun moeder overleed toen ze nog jong waren. De kinderen werden toen ondergebracht bij familie. Zo kwamen Joyce en haar broer Roy, in eerste instantie terecht bij het gezin Vanenburg in de ouderlijke woning van Liesbeth Venetiaan-Vanenburg, aan de Hoogestraat. Joyce en Liesbeth zijn nichten vanwege hun vaders die broers van elkaar waren. Ze bezocht de Louiseschool en de Algemene Middelbare School (AMS). Helaas kon ze na het tweede jaar AMS vanwege familieomstandigheden niet verder. Ze begon toen als klerk bij het Buro Waterkracht Werken. Daarna behaalde ze nog de onderwijzersakte, de hoofdonderwijzersakte en de specialisaties Duits, Nederlands en Geschiedenis.
Ze was geen onbekende in het rooms-katholiek onderwijs. Zo heeft ze op de Leatitiaschool samen met Soeur Ancillea Burgos leiding gegeven, terwijl ze later speciale begeleiding gaf aan kinderen met een achterstand en/of sociale problemen.
Ook binnen de Katholieke Onderwijzers Bond was Joyce zeer actief. Ze voedde, samen met haar man Ruud Mangroe, zes kinderen op. Ze stimuleerde het vrouwelijk ondernemerschap via het NVB-Instituut voor Vrouwelijke Ondernemers (IVVO) en coördineerde de ‘Women in BisNis Beurzen’ waarvan de eerste in 2002 plaatsvond.
Haar gedrevenheid blijkt uit de woorden van Siegmien Staphorst, die nu de leiding heeft bij de NVB. “Joyce gaf net voordat ze in coma raakte per e-mail aan mij door dat de Women in BisNis Beurs ook in 2010 moest plaatsvinden.” Haar dochter Genti typeert haar moeder als een vrolijk mens maar ook iemand die heel serieus was als het om werken ging. Genti: “Praatjes vullen geen gaatjes’ en ‘niet praten maar breien meisje’ waren kenmerkende uitspraken van mijn moeder.”
Joyce werd ook als actrice bekend. Regisseur Pim de la Parra zocht voor zijn film Wan Pipel een gezin en zo speelde de hele familie mee waarbij Joyce de rol van de zus van Roy Ferrol voor haar rekening nam. Haar beroemde uitroep ‘Komen jullie naar me kijken, woei, woei…’ is bij veel filmliefhebbers favoriet. De laatste drie jaar ging het niet zo goed met haar gezondheid.
Joyce Ooft werd 63 jaar.