Bijzondere Surinamers zijn een jaar na hun heengaan allerszins een terugblik waard.
Opdat ze niet vergeten worden…
Eveline Esseline Goedschalk
Paramaribo
14/11/1963 – 3/03/ 2010
“Een duizendpoot!” Zo beschrijft Yvonne Goedschalk haar jongere zus Eveline, of zoals iedereen haar noemde: Evie. Als uit gesprekken blijkt hoe intensief de 46 levensjaren van Evie zijn geweest, is dat niets teveel gezegd. Ze werd geboren in een gezin van zeven, drie jongens en vier meisjes, waarvan zij de jongste was. Wan trutru Abrabroki famiri zou je het gezin kunnen noemen. Eerst woonden ze aan de Helenastraat, daarna de Bolletriestraat. In haar omgeving stond Evie bekend als ‘buurtzus’.
Zo praat de Mamio buurtclub vol lof over haar inzet bij buurtactiviteiten. Reeds als kind was ze een bezige bij. Ze studeerde voor kleuterleidster, werkte in een bibliotheek en volgde journalistieke trainingen. Ook was Evie als jongedame atleet bij de verenigingen Roda en Olympia. Sherida Stuger kende haar als een actieve vrouw die veel tijd stak in het begeleiden van majorettes, de voorlopers van de huidige brassbands. Ook bij de organisatie Na Afrikan Kulturu Fu Sranan (NAKS) was ze actief. Ze verzorgde bij de vrouwengroep NAKS Akuba, de training Mode Asseccoires met het doel vrouwen economisch sterker te maken. Als je dit alles hoort, zou je niet denken dat ze nog meer aankon. Maar het tegendeel werd bewezen met haar optreden als actrice in de Surinaams/Nederlandse speelfilm Bolletjesblues en haar optreden in de ATV-productie Bigi Famiri.
Daar speelde ze de rol die ze in het werkelijke leven ook innam: de wijze tante die met tact en advies het beste uit haar medemens wist te halen. Dat bevestigt Edwin ‘Solo’ Gefferie, voorzitter van toneelvereniging Wan Denki, waarvan Evie medeoprichter was. Gefferie herinnert haar als ontwerpster van alle Wan Denki-kostuums en ‘moeder’ van de vereniging, vanwege haar milde karakter en haar vermogen om met gezag onenigheden op te lossen. Een creatieve vrouw die de laatste jaren ook zelf theaterproducties probeerde te maken. “Ze was hard op weg om naast actrice ook regisseur te worden”, vertelt Gefferie trots. Evie had zelf geen kinderen maar speelde op toneel toch meestal de moederrol. In zijn stem klinkt, na bijkans een jaar, nog steeds droefheid door wanneer hij over Evie praat. ”We hadden haar nog zo graag in ons midden gehad, maar de Heer heeft anders beslist”. Voor de familie kwam de klap van haar overlijden hard aan. Twee maanden daarvoor was vader Goedschalk namelijk al grafwaarts gedragen. Op 4 maart 2010 gaf Eveline in het Diaconessenhuis de geest, de complicaties van een vleesboomaandoening waren de boosdoeners. Ze werd amper 46 jaar oud.
Nu populair
