Bijzondere Surinamers zijn een jaar na hun heengaan allerzins een terugblik waard.
Opdat ze niet vergeten worden…
Nerina Mareke Latchmansing
Paramaribo-Puketi
17/5/1978 – 15/5/2010
‘It’s beauty that captures your attention, but personality which captures your heart’. Een favoriete uitspraak van Nerina Latchmansing. Nelly Latchmansing put kracht uit deze lievelingsspreuk van haar jonge, ambitieuze en veel te vroeg overleden dochter. Nerina kwam samen met collega-piloot Peter Veldkamp (48) en zes passagiers tragisch om op 15 mei 2010, toen voor de derde keer een Antonov van Blue Wing Airlines (BWA) kort na vertrek uit Godoholo, van de radar verdween. Het vliegtuigwrak werd later bij het dorp Puketi gevonden. George Monsels, collega-piloot, die net vóór het neerstorten contact met hen had, zegt: “Er was bijna geen zicht waardoor we steeds hogerop moesten.” Een keus die bemanning en passagiers klaarblijkelijk toch fataal werd.
Nerina was een veelbelovende scholiere. Zij doorliep de Sint Elisabethschool en vertrok naar Amerika waar moeder op de Surinaamse ambassade werkte. Daar bezocht zij de Sligo Middle- en Einstein Highschool. Na terugkeer in Suriname doorliep zij de Christian Liberties Academy (CLA). “Oorspronkelijk zou ze daarna in Nederland Hotel Management studeren. Helaas werden haar diploma’s daar niet erkend. Door een CLA-medestudent die in Oklahoma zijn commercial flying license behaalde, was haar interesse voor vliegen gewekt”, vertelt moeder Nelly. “Nerina en haar vader waren het gelijk eens over deze carrièrestap, maar ik pas later. Ik zei nog: ‘Ik geef je mijn zegen, maar verwacht niet dat ik mee ga in een klein vliegtuig’. Vastberaden antwoordde Nerina: ‘Maak je niet druk, ik word tenslotte captain op een groot vliegtuig. Dan ga je gewoon mee!’” Ze begon bij de Aeroclub en bezocht daarna de Airman Flight School in Oklahoma. Nerina liet zich vaak leiden door de gedachte: ‘The positive thinker sees the invisible, feels the intangible and achieves the impossible’. Met die positieve gedachte schreef zij zich in op de instructeuropleiding voor eenmotorige- en tweemotorige vliegtuigen. Maar de aanslagen van 11 september 2001 gooiden roet in het eten. Buitenlanders op vliegscholen werden gewantrouwd en moesten naar hun land terug. Zo ook Nerina, die in december 2001 naar Suriname terugkeerde. Ze solliciteerde bij Surinam Airways en Gumair, maar werd niet aangenomen. Ze begon te werken bij de Luchtmacht en werd parttimer bij BWA. Getraind door Amchand Jhaw, Suyari Verkuyl en Cornelius Amafo vloog ze vanaf augustus 2009 als volwaardig bemanningslid de Antonov 28 en twee typen Cessna. Negen maanden daarna eindigde haar leven abrupt. De avond voor de ramp sprak ze nog haar moeder in Caracas: ‘Ik ben straks niet online omdat ik gisteravond niet voldoende geslapen heb. Morgen twee vluchten, Kwamalasemutu en Godoholo’. ‘Ik bel je dan morgenavond om half 8’, was de reactie van moeder Nelly. Tegen die tijd was Nerina echter haar laatste vlucht ooit aan het voltrekken.
Nu populair
