Tijdens het interview kon Maureen, zijn vrouw, het moeilijk droog houden. Praten over hem als man en vader van Raymiel, Jeruel en Murchia, valt haar zwaar.
Tekst Carl Breeveld
“Een mensenvriend was hij. Overal waar ik kom, met name op de markt, krijg ik uit dankbaarheid aan Dennis, van verkopers altijd extra groente of fruit toegestopt. Hij was aangenaam in de omgang en maakte graag een grapje.”
Dennis Ceder heeft veel betekend voor mensen in de sociale achterstandswijken van Paramaribo, behalve in de sport en andere sociale activiteiten, ook vooral als voorbeeldfiguur. Hij vervulde er een vaderrol die menigeen tot voorbeeld kon dienen.
Zoon Raymiel, die in Zuid-Afrika woont, geeft zijn ervaring kort weer: “Hij was meer dan een vader voor ons. Ik bezit het talent niet om een boek te schrijven, maar woorden zijn niet genoeg om aan te geven wie papa was.” Tijdens de uitvaartbijeenkomst vertelde zoon Jeruel, die nu in Servië studeert, over het goede voorbeeld dat zijn vader was. Dennis had namelijk het werkboek Papa’s Tori van de Stichting Man Mit’ Man aangeschaft, waarin, op basis van vele vragen, vaders hun leven kunnen beschrijven. Hij wees Jeruel er eens op dat dit werkboek pas gelezen mocht worden wanneer hij er niet meer zou zijn. Vele tranen rolden over zijn wangen toen hij met gebroken stem delen uit dit werkboek met de aanwezigen deelde.
“Mijn moeder zei bij herhaling dat zij de beste vader voor ons heeft uitgekozen”, benadrukt Raymiel. “Mijn vader werkte hard, hij was voor ons een leraar, een echte man en altijd beschikbaar.”
De geluiden vanuit het Staatsziekenfonds (SZF), waar hij werkte, zijn ongeveer gelijk. Directielid Jolanda Pronk sprak over zijn laagdrempelige benadering. Hij liet zich op de werkvloer graag Oom C noemen. Dennis heeft zich laten kennen als een ijverige, plichtsgetrouwe en prettige collega, die zijn werkzaamheden naar beste kunnen uitvoerde. Een rasechte SZF’er die round the clock beschikbaar was. Hij was een warm en vrolijk mens en straalde rust uit. Dennis maakte graag een gezellig babbeltje. Ook op het werk was hij voor velen een vaderfiguur. Hij was bestuurslid van de sport- en ontspanningscommissie. Als voetballer heeft hij een belangrijke bijdrage geleverd tot het behalen van kampioenschappen bij verschillende toernooien. Vanwege zijn keiharde schot werd hij door tegenstanders op het voetbalveld gevreesd.
In zijn kerk gaf hij, hoe kan het anders, leiding aan de mannengroep. Tal van activiteiten werden door deze groep georganiseerd. Op de zondag dat hij stierf, had hij thuis net tientallen pannenkoeken voor de fundraising in de kerk gebakken.
Zijn vrouw Maureen en dochter Murchia maken nog moeilijke momenten door. Zeker bij het oogsten van antroewa, klaroen, cassave en zoete patat, die door hun overleden echtgenoot en vader werden geplant.
Nu populair
