Memre: Irma Tevreden-Raghoebier – Parbode Sneak Peek

Paramaribo, 21 januari 1950                                                            Den Haag, 2 juli 2016

Velen waren geschokt bij het heengaan van Irma, omdat haar jongere broer Aniel zes maanden eerder overleed. Moeder Marietje Raghoebier-Kanhai (86) vertelt dat zij speciaal voor de crematie uit Nederland naar Suriname kwam, om haar bij te staan. Irma groeide op in de Theodorusstraat, Land van Dijk. Na het mulo ging ze naar de Kweekschool. In die periode ontmoette ze Martin Tevreden, met wie ze trouwde. Milton, Michael, Clifton en Patricia werden daarna in hun gezin geboren. Helaas stierf Clifton door verdrinking toen zij op vakantie waren.

  Sherida, haar zus, had goed contact met haar. “Irma functioneerde eigenlijk als mijn moeder. We hadden een groot gezin en zij zette zich als oudste met hart en ziel voor ons in. Ik ben nooit onheus door haar behandeld en kon alles met haar bespreken.” Nadat Irma samen met haar man naar Nederland emigreerde, studeerde ze voor sociaal werker. Derwisj Maddoe, een ex-collega, spreekt waardering uit voor haar inzet. “Ik heb samen met Irma gewerkt in Gezondheidscentrum Rubenshoek in Den Haag. Een zeer liefdevolle collega, die met haar persoonlijke aanpak vele patiënten uit hun problemen kon helpen. Ze was zeer integer en toegankelijk.”

  Koken, eten, gezelligheid met vrienden waren haar niet vreemd. Beata Houtstra zei het kort en krachtig bij haar heengaan: “De eetclub zal anders zijn zonder jouw aanwezigheid.” Regelmatig liep zij samen met Martin met de Nordic Walking Groep. ‘Vrijdag 10 juni heb ik Irma voor het laatst gesproken, tijdens de wandeling. Helaas heb ik te weinig contact gehad, omdat ons looptempo verschilde. Maar ik vond haar een fijne en wijze vrouw. Ik denk met warme gevoelens aan haar terug’, schrijft Pauline Bingen. Cor en Babs Roeleveld hadden soortgelijke ervaringen: “Wij liepen tot het koffiedrinken met Martin en daarna liep ik heel vaak met Irma terug naar onze auto’s. De vele zorgen die Irma had met name over haar zus Sherida, die vorig jaar zo ziek was, en over haar overleden broer Aniel, en de zorgen om Martin – die drie keer kanker overleefde – heeft zij vaak met mij gedeeld. Hieruit bleek dat ze leefde voor haar man, gezin en familie.”  

Het hele artikel is te lezen in het julinummer van Parbode.

0

Gedeeld