Memre: Nadia Emma Raveles
Nadia, en een deel van het gezin waarin zij geboren werd, kende ik van de Hoogestraat waar zij gewoond hebben en waar ook de Zuiderstadskerk stond, waarvan mijn vader predikant was. Ze was zus van de bekende nationalist, dichter en schrijver, Robin ‘Dobru’ Raveles en medeoprichter van de R. Dobru Stichting, die zich vooral beijvert om het nalatenschap van haar broer in ere te houden.
Tekst Carl Breeveld
Haar ouders, Josua Frederik Raveles en Anna Wilhelmina Goudland, brachten zeven kinderen ter wereld. Robin was de oudste gevolgd door Ise, Sacha, Lumie (Lenny), Nadia, Lydia en Roy. Velen kenden haar als een dyadya uma. Zo ook Ifna Vrede met wie ze in NAKS-verband heeft mogen samenwerken. Toen ze nog in de schoolbanken zat, leerde ze Nadia kennen. ‘Ik was toen bevriend met haar broer, ‘Dobru’, en mevrouw Raveles, bij wie ik een tijd heb gewoond. Vanaf toen trokken we als zusters op’, haalt Vrede herinneringen op. ‘Zij is één van de vrouwen die mij heeft geleerd om zelfstandig te zijn; om een dyadya uma te zijn’, laat Vrede optekenen. Ze kwam op voor vrouwenrechten en richtte samen met Carla Bakboord, Betty Cederboom en Karin Refos ‘Women’s Rights Centre Suriname’ op. Ze werkte op het ministerie van Buitenlandse Zaken als cultureel attaché. Elvira Sandie, directeur van het Directoraat Cultuur, noemde haar een cultuuricoon die door haar goede initiatieven op velen een positieve invloed had. Sharda Ganga van ngo Projekta organiseerde in 2018 samen met de EU-vestiging een Human Rights Day. ‘Een aantal van de stonfutu’s die aan de wieg hebben gestaan van de strijd tegen huiselijk geweld werden daarbij geëerd – dus ook Nadia Raveles’, plaatste ze op haar Facebookpagina. Terecht, omdat ze betrokken was bij Stichting Stop Geweld Tegen Vrouwen als counselor en enige tijd ook als directeur. Raveles heeft onder de Saramaccaners aan de Boven-Suriname veel werk verzet. Jongeren en vrouwen volgden onder haar leiding trainingen in ondernemerschap. Het accent lag daarbij op het economisch weerbaar maken van deze Surinamers, door hen te helpen meer te verdienen bij verkoop van hun vervaardigde craftproducten. Vrede zal haar missen. ‘Ik leerde onder andere van haar om jezelf eerst te waarderen en te respecteren. Als je mensen als Nadia hebt ontmoet met dezelfde focus, dan versterkt het je denken en dat heeft Nadia voor ons vrouwen en jongeren in het binnenland gedaan’.