Memre: Roshnie Radhakishun-Ramlakhan
Haar stem was meer dan vijftig jaar bekend via Radika, Radio Dihaat Ki Awaaz, de stem van het district. Dit radiostation werd op 9 september 1962 opgericht door haar echtgenoot. Roshnie werd 87 en was nog kort vóór haar heengaan actief via dit medium. Ze besteedde veel aandacht aan de ontwikkeling van plattelandsvrouwen en jongeren. Met zeven kinderen wist ze privé en werk op bijzondere wijze te combineren. Bij haar overlijden beschreef iemand haar als een doorzetter, en dat was ze ook echt.
Tekst Carl Breeveld Beeld Archief Parbode
Geboren op Leiding 11, verhuisd met haar ouders die elf kinderen hadden naar Paramaribo, deed ze er alles aan om zich door middel van onderwijs te ontwikkelen. Na de Louise Muloschool volgden de onderwijzersopleidingen en ten slotte werkte ze als leerkracht op Paradise in Nickerie en De Nieuwe Grond. Op de zaterdagen en in de vakanties hielp ze haar vader die op de Centrale Markt zeven verkoopstands had. Vóór en na schooltijd hielp ze de kinderen om de straat over te steken. Verkeersbrigadiertjes waren er toen nog niet. Een chauffeur die na haar wenken heel hard op zijn remmen moest gaan staan, kreeg van haar te horen: ‘Heb je nou aardappelen of ogen?’. Bijzonder detail is dat ze later exact met deze chauffeur, Shewh Shawh Radhakishun, trouwde. Roshnie heeft zich naast het mediawerk ook ingezet op andere gebieden in onze samenleving. Ze stond samen met anderen aan de wieg van de Soroptimisten, een internationale serviceclub van vrouwelijke professionals, maar was ook mede-oprichter van het SOS-kinderdorp. Via de Stichting Paasweldadigheidszegels wist ze financiële middelen ter beschikking te stellen van verschillende sociale instellingen. Huize Betheljada voor kinderen met een meervoudige beperking, mocht in dit kader ook ondersteuning ontvangen. Als voorzitter van de Nationale Vrouwenraad leverde ze een belangrijke bijdrage om de handelingsonbekwaamheid van de gehuwde vrouw op te heffen. Ze kreeg voor de vele verdiensten aan onze samenleving verschillende onderscheidingen. Haar leven ging niet altijd over rozen. Zo overleed haar man en moest ze op 39-jarige leeftijd alleen verder. Het noodlot sloeg later opnieuw toe, toen Mahender en Suresh, haar oudste en jongste zoon overleden. ‘Het ergste wat je kan overkomen is dat je je eigen kind moet begraven’, zei ze in een interview in de decembereditie 2017 van Parbode. Op 8 december 1982 werden de zenders van Radika vernietigd. Na vijf jaar in Nederland te hebben doorgebracht keerde ze terug en zette het radiostation weer op. Roshnie toonde door alle ontwikkelingen heen een vrouw te zijn met enorme veerkracht.
Leiding 11, 21-01-1931 Paramaribo, 18-07-2018