Velen hebben hem mogen meemaken als regisseur, docent, toriman, acteur, komiek, schrijver, zanger, danser, drummer, dirigent en theatermaker. “Oom Wil heeft veel gedaan aan vormingswerk onder jongeren en ouderen”, weet Siegmien Staphorst, voorzitter van de Afro-Surinaamse organisatie NAKS. “Wilgo was betrokken bij het werk van de Volkshogeschool, samen met Henk Tjon bij het Alakondredron Ensemble, het Nola Hatterman Instituut, verschillende Carifesta-edities en het Caribbean Centre.”
Als tiener was hij via het voetbalspel betrokken bij NAKS en speelde hij samen met onder andere Frits Purperhart. Later trok de muziek en maakte hij deel uit van ‘De Vrolijke Jeugd’. Hij leerde daar zijn eerste muziekinstrument bespelen en verklaarde zelf dat zijn enthousiasme soms tot last was van de buren: ‘Ze konden soms niet slapen vanwege mijn trompet of tuba oefeningen’. Het acteren volgde onder leiding van NAKS-stonfutu en regisseurEugène Drenthe. Hortwyn Cyrus, Henk Zoutendijk, Irwin Ormskerk en Henk Tjon droegen ook bij aan zijn vorming als acteur. In 1990 maakte hij in Nederland deel uit van de multi-culturele theatergroep ‘De Nieuw Amsterdam’ van Rufus Collins. In het kader van 70 jaar NAKS en als waardering voor hem, verscheen begin 2018 het boek Wilgo een Ware Alakondre Man. Deels geschreven door Chandra van Binnendijk en Marieke Visser. Sharda Ganga, die in haar column waardering over hem uitspreekt, kende Wilgo en zijn vrouw Friede van dichtbij.
Wat Wilgo heeft betekend voor Suriname is niet in een paar honderd woorden uit te drukken. Hij was niet gewoon een cultuurdrager of een theatermaker, hij was het ultieme: hij heeft, samen met Friede en Henk Tjon onze cultuur helpen vormgeven’. Ze roemt zijn eenvoud en onbaatzuchtigheid: ‘Wat Wilgo deed, was nooit bedoeld als zelfpromotie of gericht op zelfverrijking. Maakte je hem een compliment, dan veranderde die grote man in een verlegen jongetje’.
Lees het hele artikel in het julinummer van Parbode
Nu populair
