Met Noraly Beyer de straat op in de Bijlmer – Parbode Sneak Peek

Fotograferen was altijd al een hobby van Noraly Beyer (75), die we nog kennen als nieuwslezer van het NOS Journaal. Drieëntwintig jaar lang praatte ze met genoegen kijkers bij over de hete actualiteit in binnen- en buitenland. Maar mocht er een terugkeer in een volgend leven voor haar zijn weggelegd – wat ze niet waarschijnlijk acht – dan zal ze te zijner tijd voor een loopbaan als fotojournalist opteren.

Tekst Rudie Kagie (m.m.v. Argus; teksten bijschriften Noraly Beyer)

Ooit richtte ze in haar vrije tijd de lens van een zware Nikoncamera op situaties en taferelen die haar aandacht trokken: bruiloften en partijen, vakanties en markante koppen, vogels en planten. Het analoge toestel werd vervangen door een handzaam mobieltje, maar het principe bleef hetzelfde. Je ziet het of je ziet het niet.

Toen ze las dat PAPA (Participating Artists’ Press Agency) ‘correspondenten’ zocht om fotografisch verslag uit te brengen van het wonen in het Amsterdamse stadsdeel de Bijlmer, meldde ze zich aan. Bleek dat project bovendien toevallig ook nog eens te zijn bedacht door Lino Hellings, die was verbonden aan De Dogtroep, een theatergezelschap dat veel applaus aan Beyer te danken heeft. Het was de bedoeling dat de ‘correspondenten’ en enkele outside eyes in groepsverband fotograferend en discussiërend door de wijk zouden trekken, maar vanwege corona werden dat solo-expedities. De participanten beoordeelden wekelijks in virtuele vergaderingen elkaars foto’s en zochten antwoorden op vragen die het werk opriep: hoe steekt de wijk feitelijk in elkaar, welke creatieve oplossingen hebben bewoners bedacht om het leefklimaat te bevorderen, zijn er wereldwijde ontwikkelingen te herkennen achter specifieke observaties in de buurt?

Toen Noraly Beyer bijna veertig jaar geleden met haar twee kinderen in de Bijlmer kwam wonen, stond die wijk bekend als een sociaal ‘afvoerputje’. Tien jaar lang had ze in Paramaribo het nieuws gelezen bij de Surinaamse Televisie Stichting (STVS), maar nadat het leger aldaar met het plegen van de Decembermoorden orde op zaken dacht te kunnen stellen, achtte ze het in 1982 raadzaam om terug te keren naar Nederland.

Lees verder in het oktobernummer van de  Parbode, ook online verkrijgbaar

0

Gedeeld