Muziek: Bandleden hit Wij Willen WW belandden zelf in de ww – Parbode Sneak Peek
De prijs voor de vermoedelijk minst politiek correcte poging van de twintigste eeuw om door te dringen tot de Nederlandse top 40 gaat naar Henk en de Stainless Steelband. Anderhalf jaar voordat Suriname in 1975 van kolonie in een onafhankelijke republiek veranderde, oogstte de band een hit met Wij Willen WW.
Tekst Rudie Kagie (m.m.v. Argus)
Het nummer werd vooral grappig gevonden omdat de letter W in Suriname wordt uitgesproken op een manier die kaaskoppen als ‘oewee’ in de oren klinkt. De feestband Trafassi bediende zich van hetzelfde recept toen ze in 1985 Kleine wasjes, grote wasjes, stop ze in de wasmachine op de plaat zette, maar dat was een ongecompliceerde meezinger met nul maatschappelijke relevantie. Wij Willen WW (werkloosheidsuitkering, red.) speelde daarentegen in op racistische onderbuikgevoelens bij de bezorgde burger die vreesde dat als de immigratiestroom geen halt werd toegeroepen, de bodem van de vaderlandse schatkist weldra in zicht zou komen. Al die honderdduizenden Surinaamse nieuwkomers die na aankomst op Schiphol direct in de taxi stapten om bij de Sociale Dienst hun uitkering op te halen, dat kon nooit goed gaan. De mannen van de Stainless Steelband zongen het zelf: ‘Dan gaan wij naar die Bijlmer / daar voelen wij ons thuis / Daar swingen de galerijen / door het geld der overheid / ja wij leven daar als vorsten / dankzij dit koninkrijk / dankzij de WW’.
De identiteit van de makers van het plaatje bleef langdurig in het ongewisse. Het hoofd van een anonieme Afro-Surinamer die met zonnebril op de hoes stond afgebeeld, wekte de suggestie dat zanger Henk een – wat toen werd genoemd – ‘rijksgenoot’ was. Omdat bijna niemand wist dat de single in werkelijkheid uit de koker van zes oer-Hollandse studiomuzikanten kwam, bleven protesten uit.
Lees het hele artikel in het februarinummer van Parbode