Son ten na mi, Jenge
Kippenvel! Dat is wat deze cd/dvd, uitgegeven als nalatenschap van Kulturu mama Elfriede Baarn-Dijksteel, oproept. Elfriede zette zich met de organisatie Naks (Na Afrikan Kulturu fu Sranan) in voor het behoud en de erkenning van de Afro-Surinaamse cultuur.
Het accent lag gedurende haar betrokkenheid bij Naks vooral op de vorming van de Afro-Surinaamse jeugd in dans, drama, voordrachtskunst en muziek. Het bereikte resultaat is te zien op deze cd/dvd die, net als de gedichtenbundel die werd uitgegeven na haar sterven, de naam Son ten na mi, Jenge draagt.
Ongeveer een jaar na haar overlijden waren de verschillende groepen binnen Naks te bewonderen tijdens een show in Thalia ter ere van deze grote dochter van de Afro-Surinaamse cultuur. Het was een ware kleurenpracht, waarvan delen ook gebruikt zijn voor deze uitgave. Naks heeft duidelijk haar best gedaan voor haar overleden voorzitter. Door dat optreden in Thalia bleek ook dat Baarn-Dijksteel bergen werk heeft verzet om Naks de plaats te geven van weleer. Son ten na mi, Jenge begint met een bijdrage van Gerrit Barron en Danitia Kalk, die zingend en lezend met veel emotie de titeltrack Son ten na mi voordragen. De essentie van de boodschap komt op die manier goed over, Elfriede werd in haar leven vaker door Hoger Hand aangestuurd en die begeleiding heeft zij als plezierig ervaren. In de voordrachten Gi mi pari en Den odo taki fu Elfriede staat de droom van Elfriede voor de negroïde gemeenschap in Suriname centraal, namelijk wees zelfstandig en gebruik de tools die je zijn aangereikt door je voorouders en God, om een sterke positie in het leven te verwerven. Fri man weerspiegelt de verschillende invloeden die terug te vinden zijn in de Afro-Surinaamse cultuurscene. De weduwnaar van Elfriede, Wilgo Baarn, zet samen met de groep Naks Ala Firi en Wan Rutu een prachtige muzikale prestatie neer met de drum, een instrument dat van grote waarde is binnen de Afro-Surinaamse cultuur. Dichteres Celestine Raalte, die bekend is om haar krachtig gebruik van Sranan-woorden, uitdrukkingen en klanken, levert in Mi Manpikin een passende bijdrage. Neusje van de zalm is het nummer Mama Sranan.
Liesbeth Peroti die met Naks Makeba prachtig werk verzet, levert met niet-traditionele muziekinstrumenten zoals de cello, een optreden van hoog niveau. Moeder Aarde wordt bezongen en gevraagd om kracht om verder te gaan met het goede werk. De bijdragen op deze hele cd tonen aan dat er enorm veel talent binnen Naks aanwezig is. De zuivere optredens, de danspassen, de kleding en de kleuren dragen bij tot dit collectors item, dat niet mag ontbreken in uw verzameling. Jammer is dat er geen ondertiteling is bij de producties. Dat maakt het voor mensen die geen Sranan verstaan moeilijk om het geheel te begrijpen. Het gevaar is dat de boodschap daardoor slechts voor een kleine groep toegankelijk is.
EURITHA TJAN A WAY
Nu populair
