Na een jaar
Henna (38 jaar):
“Boi, dat is een tijd geleden! Mijn eerste keer was met mijn eerste vriendje. Ik had hem leren kennen op de verjaardag van zijn nichtje, die zat bij mij op school. Hij was zestien, ik vijftien. Ja, ik viel meteen op hem, hij leek namelijk sprekend op iemand van mijn favoriete band Earth, Wind & Fire. Ook met van die wijde pijpen en een enórme afro. Dezelfde avond hebben we al stiekem gezoend buiten.
Ik vertelde hem wel meteen dat ik nog niet toe wasaan seks. Dat accepteerde hij gelukkig, en het eerste jaar hebben we alleen eenbeetje gezoend en gevoeld. Heel spannend. Ja, vaak gewoon thuis, op mijn kamerof soms bij hem thuis. Mijn ouders kwamen nooit onverwacht binnen, die hoordeje altijd aankomen op de houten trap. Zijn moeder niet, dus gingen we alleenbij hem als er verder niemand thuis was. Maar meestal zoenden we op straathoor, op een stoepje of bij een schutting. Ik was vreselijk verliefd, hij ook. We zouden samen oudworden, en veel kinderen krijgen. Hij werd rastafari, en hij wilde dat ik ookdreadlocks liet groeien en een hoofddoek ging dragen. Dat had ik graag voor hemover.
Maar na een jaar zei hij dat hij méér wilde. Hij wilde‘naaien’. Ik schrok een beetje van dat woord, vond het zo grof. Maar ik begreepdat ik er niet meer onderuit kon. Via via kon ik aan de pil komen. Hij wildedat niet, omdat in de bijbel stond dat hij zijn zaad niet mocht verspillen.Maar ik heb het toch gedaan. Op je zestiende een kind, dat vond ik iets té. Hijvond dat heel normaal, daaraan kon je toch wel het verschil in milieu merken. Inzijn buurt was het gewoon, tienermoeders. Bij ons niet.
De avond dat ‘het’ zou gebeuren, stond al vast. Het was eenweekend waarin zijn moeder en zusjes naar familie in Coronie zouden gaan. Hijhad een of andere smoes verzonnen waarom hij niet mee kon, dus hadden we hetrijk alleen. Of ik zenuwachtig was, weet ik niet meer, ik denk het wel. Ikvroeg me af of het pijn zou doen. Hoe die avond verlopen is, kan ik me nietmeer precies herinneren. Ik weet alleen nog dat het een zaterdag was. En dat weop zijn smoezelige kamertje waren en op een gegeven moment in zijn bed lagen.Dat rook heel erg naar hem, en dat vond ik wel prettig. Verliefd was ik nogwel, ja. Maar toen we het echt deden, voelde ik, hoe moet ik het zeggen… Alsofje iets veel te groots in iets te kleins stopt. Nee, lekker vond ik het niet.Het vrijen en zoenen wel, maar de echte seks… Dat was echt een kwestie van‘even de tanden op elkaar en diep ademhalen’. Gelukkig was het snel voorbij.Van het vrouwelijk orgasme hadden we volgens mij allebei nog nooit gehoord.
Hoe hij het vond? Hij zei dat hij het lekker vond, maar dathet een beetje pijn deed. Waarschijnlijk omdat ik nogal verkrampt was. Ik waswel trots dat we het gedaan hadden, nu was onze relatie ‘echt’ geworden. Ik benkort daarna bij hem ingetrokken. Nee, we zijn niet samen oud geworden, al heeftde relatie toch nog vier jaar geduurd. Zelfs nog geprobeerd een kind te maken,maar ik raakte niet zwanger. Goddank, achteraf. Want na een paar jaar werd ikstapelgek van hem. Hij deed de hele dag niets, behalve eten en marihuana roken.Ik werkte en deed alles. Uiteindelijk ben ik bij hem weggegaan. Ik had hethelemaal gehad. Niet lang daarna zag ik hem met een meisje dat qua uiterlijk,milieu en omstandigheden een exacte kopie van mij was. De laatste keer dat ikhem tegenkwam, een jaar of zes geleden, hadden ze al zes of zeven kinderen. Dushij heeft de rest van zijn zaad inderdaad niet verspild!”