“Pas op Grace.” Ik trok mijn 10-jarig zusje naar me toe. Een paar mensen met hun winkelwagentjes wilden passeren. “Je weet dat je alert moet zijn tussen publiek, vooral nu. Vergeet niet twee meter afstand te houden van de andere mensen. Ik weet dat het moeilijk is in deze krappe rijen, maar we moeten proberen. Kom snel, mama is al verderop.” Grace knikte en liep aan mijn zij mee.
Door Lisanne Waridjan
Moeder was bezig blom in het mandje te zetten. “Wat hadden we nog meer nodig?”, vroeg ze terwijl ze haar boodschappenlijstje bestudeerde. “Eieren. Als ik me niet vergis zijn er nog maar twee over. We hebben nog meer nodig, omdat ik morgenochtend dat nieuwe recept als ontbijt zou proberen”, zei ik. “O ja, die uhm… fluffy omelet of zo. Oké, herinner me om ze te nemen voordat we bij de kassa zijn.”
Met de eieren in de mand liepen we naar de kassa. Grace en ik plaatsten de spullen op de toonbank, toen moeder plotseling hoestte, gelukkig wel in de binnenkant van haar elleboog. Iedereen in haar omgeving keek naar haar met een ernstige blik. Ik begreep ze wel, want ik keek ook. Dit is een slechte tijd om in het openbaar te hoesten. Moeder maakte zacht een verontschuldiging. Ze betaalde voor de boodschappen en we maakten dat we wegkwamen. In de auto ontsmetten we direct onze handen.
De boodschappentrip deed me terugdenken aan de dag dat de overheid het eerste positieve COVID-19-geval bekendmaakte. Veel mensen gingen inkopen doen, omdat ze bang waren dat de winkels zouden sluiten of dat ze vanwege het besmettingsgevaar lang niet op straat zouden kunnen gaan. Die avond ging ik naar een winkel om brood te kopen. Toen ik de lange rijen bij de kassa’s zag, maakte ik direct rechtsomkeert en ging op zoek naar een rustige supermarkt.
Binnen enkele dagen nadat het virus Surinaams grondgebied had bereikt werden de prijzen van bepaalde producten enorm verhoogd. De economische crisis deed ook nog een schepje bovenop de situatie met de pandemie. In sommige winkels waren de prijzen van vloeibare zeep en hand sanitizers vanwege schaarste extreem opgedreven. Op de flessen kon je de oude prijs – hoewel doorgekruist met een stift – nog zien. Daarboven stond de nieuwe prijs, twee- tot driemaal hoger. Sommige mensen gingen ertoe over zelf hand sanitizer te maken door alcohol te verdunnen met water. De schrik zat er goed in. Veel winkels verplichtten klanten hun handen te ontsmetten, ook werden lichaamstemperaturen opgenomen. In bepaalde kleine winkels mochten maar drie mensen tegelijk naar binnen. En veel Chinese winkels plaatsten een plastic scherm bij de kassa’s.
Lees het hele artikel in het julinummer van Parbode
Nu populair
