Nina Jurna was even in Paramaribo
“Ik vind het heerlijk af en toe in Suriname te zijn. Heb bij een vriendin nog een eigen kamer, waar ook mijn kleren hangen, dus ik hoef eigenlijk niets mee te nemen uit Rio. Ik ben hier om een paar artikelen voor Het Parool te schrijven en om mijn Surinaamse rijbewijs te verlengen. Blijkt dat pas mogelijk als het echt verlopen is, maar dat is in november en dan ben ik er niet. Het kostte me een halve dag, een boel gelazer om niets. Ik hoop tijdens de verkiezingen weer in Suriname te zijn, voor de krant en de Nederlandse televisie.”
Wat doe je nu in Rio?
“Ik ben geen correspondent voor RTL Nieuws meer. Het was niet te combineren met het moederschap. Ik had wel een dienst in huis wonen, maar was toch teveel weg. Ik telde het eens op en toen bleek ik van zestig dagen er maar een paar thuis te zijn geweest. En ze stellen hoge eisen aan een correspondent, je moet overal bovenop zitten. Ik schrijf nu meer achtergrondartikelen en doe EenVandaag voor televisie, daar zit minder druk op. Verder ben ik bezig met mijn nieuwe boek over Suriname, dat is volgende maand af. Het komt pas in het voorjaar uit, dat wil mijn uitgever in verband met de verkiezingen.”
Hoe lang blijf je nog daar?
“In ieder geval tot de Olympische Spelen. Dat was ook afgesproken en dan is er veel werk voor me. Ik heb een filmcamera gekocht en maak docu’s voor het Olympisch Comité, want er gebeurt nu al veel, bijvoorbeeld de voorbereidingen rond het zeilen. Ze betalen goed, dat heb ik wel nodig.”
Wie past deze week op je kinderen?
“Hun vader Dave (Edhard, Surinaams filmer) is naar Rio gekomen, hij past op onze kinderen. Ze hebben sowieso veel contact met elkaar. Het gaat goed met ze, ze zijn nu elf en acht jaar. Alleen is de laatste jaren alles zo duur geworden in Brazilië, vooral het onderwijs. Ik had ze een tijdje op een openbare school, dat kost niks: gratis schoolvervoer, gratis uniform en ze kregen zelfs eten. Maar het niveau is laag, ik zag ze achteruit gaan en heb ze er na een paar maanden afgehaald. Nu zitten ze op een privéschool, maar dat kost veel geld.”
Ben je nog niet met zijn vieren?
“Nee, we zijn een goed team zo, met ons drieën. Ik heb een lat-relatie, want hij woont niet in Brazilië en ik zie hem nauwelijks. Meer ga ik niet aan Parbode vertellen. Ik ben in feite alleenstaand, maar vind dat ook prettig.”
En na Rio?
“Moeilijk, ik zou wel willen blijven, maar zit met de scholen van de kinderen. Brazilië is een enorme klassenmaatschappij. Ze zijn een beetje wakker geschud door de heftige straatrellen bij het WK, maar veranderingen gaan lang duren. Alleen voor de rijken is er goed onderwijs en dat betalen ze met gemak. Ik ga misschien terug naar Nederland voor een paar jaar. Daar zijn goede scholen, mijn dochter is creatief, is een type voor het Montessori-onderwijs. We waren afgelopen zomer bij mijn vader in Overijssel, daar zouden ze wel willen wonen. Ik moet er zelf niet aan denken, zit liever in Amsterdam, maar voor mijn kinderen zou het goed zijn. Ik heb in Nederland Havo gedaan en toen de School voor Journalistiek, dat was een goede basis. Ik ben twee keer vanuit het niets begonnen, eerst in Suriname, toen in Rio. Dat kon alleen omdat ik een goede basis had, dat wil ik voor mijn kinderen ook.”
Nooit meer in Suriname wonen?
“Moeilijk te zeggen. Ik ga de komende twee jaar alles goed overwegen. Het hangt van veel dingen af. Weet je trouwens dat Suriname veel bekender is geworden in Brazilië? Bij het bezoek van de paus stond Bouterse prominent naast Dilma Rousseff, de president van Brazilië. Dat is urenlang op televisie uitgezonden, met steeds zijn naam en land erbij genoemd. Verder Clarence Seedorf natuurlijk, speelde kort geleden nog op hoog niveau in Rio. Dat hij Surinamer is, weet iedereen.”