Peter Lau Chi Wai (46)
Managing Director van Fa Tai en Lucky Twins Restaurant
Praat je over economische ontwikkeling, dan praat je vooral over ondernemers met durf.
Hoe redden ze het in hun branche en wat onderscheidt hen? Deze maand: Peter Lau Chi Wai, beter bekend als Peter Lau Fa Tai of bigi boi, managing director van Fa Tai en Lucky Twins.
Het gebouw aan de Maagdenstraat waar restaurant Fa Tai nu staat, was vroeger een klein gokhuis, een club voor de Chinezen. Grootvader Lau Yuk Ling was de eigenaar van het gokhuis, dat tegelijkertijd ook de ouderlijke woning was. Zijn zoon Lau Kiem Hung nam de zaak over en begon er 35 jaar geleden een klein eethuis. Van zijn vier kinderen werd alleen Peter ondernemer. Hij begon als kleine jongen zijn vader in het restaurant te helpen. Dat vond hij leuker dan naar school gaan. Op de lagere school kreeg hij als kwajongen geregeld een pak slaag en daar had hij geen zin in. Zo belandde hij in de horecasector.
Lau Chi Wai heeft alle mogelijke werkzaamheden in het bedrijf uitgevoerd. Hij begon onderaan de ladder. “Alles heb ik gedaan, van kok tot ober was ik. Ik voel me ook echt niet hoger dan mijn personeel, ik ben een van hen, een eenvoudige man.”
Fa Tai
Toen hij 25 jaar oud werd mocht hij de zaak overnemen. Dat plaatste hem onmiddellijk voor een uitdaging, omdat Fa Tai als oudste restaurant van Suriname aan modernisering toe was. De inrichting van het pand werd veranderd en het restaurant uitgebreid. Bij de verbouwing moest met verschillende zaken rekening worden gehouden. “Het gaat om de kwaliteit, de service en de ambiance, die moeten goed zijn.” Er konden nu 200 mensen tegelijkertijd geaccommodeerd worden. Toch was het Lau Chi Wai niet groot genoeg; het was altijd zijn droom geweest om aan het hoofd van een groot restaurant te staan. Zijn klantenkring was enorm toegenomen en hij ging serieus op zoek naar een grotere locatie met goede parkeergelegenheid voor de klanten. Fa Tai blijft echter zijn kroonbedrijf. Er werken nu vijftien mensen. De locatie midden in het winkelcentrum is ideaal. “De vele klanten wil ik niet teleurstellen, verhuizen is geen optie.”
Lucky Twins
In mei 2006 ging Lau Chi Wai’s droom in vervulling: Lucky Twins opende de deuren in het noorden van Paramaribo in de Maretraite Mall. Lucky Twins is het grootste restaurant in het Caribisch gebied. Dit restaurant kan normaliter 1.500 mensen tegelijkertijd accommoderen. De naam verwijst naar Lau Chi Wai’s tweeling; een jongen en een meisje. Als symbool heeft de zaak een draak en een vogel; de draak symboliseert de jongen en de vogel het meisje. “Als hoogtepunt in mijn loopbaan als restauranteigenaar zie ik de simultane bediening van 2.500 werknemers van de Parbo Bierbrouwerij in een tijdsbestek van ongeveer 57 minuten in Lucky Twins, bij de viering van het 55-jarig bestaan van de brouwerij. De organisatie zat goed in elkaar en we waren prima voorbereid.”
Mocht het onverhoopt eens voorkomen dat iemand een voedselvergiftiging oploopt, dan kunnen wij later achterhalen wie gekookt had, wie de ober was en ook aan welke tafel het eten opgediend werd. Ik investeer in alles wat met mijn restaurants en personeel te maken heeft. Daarom ben ik niet bang voor concurrentie van al die kleine Chinese eetgelegenheden die er nu bijkomen. Die concurrentie is juist goed en helpt mij om alert en op niveau te blijven. Onze werkwijze heeft zijn nut bewezen.”
In een sector waarin er zoveel beweging is mag je niet stilblijven, meent Lau Chi Wai.
Industriële catering is een nieuw concept waar hij invulling aan wil geven. Dit idee houdt in dat er dagelijks voor grote bedrijven gekookt wordt. Omdat zaken zich nog in een aftastende fase bevinden wil hij hier nog niet veel over zeggen. Hij gelooft in geografische spreiding van zijn activiteiten en wil in het zuiden van Paramaribo ook een restaurant opzetten. De concrete plannen houdt hij nog even voor zich.
Lau Chi Wai is kort als het om het bespreken van dieptepunten gaat. “Als ondernemer kan ik daar niet veel over zeggen. Je moet als zakenman weten dat er ups en downs bestaan. Moeilijke momenten zie ik dus niet als dieptepunten. Die momenten motiveren mij juist om verder te gaan.”
Nu populair
