Ondernemers aan het woord, Ramon Jawalapersad
Ramon Jawalapersad (49)
Directeur van Roeli’s Lighting & Décor
Praat je over economische ontwikkeling, dan praat je vooral over ondernemers met durf. Hoe redden ze het in hun branche en wat onderscheidt hen? Deze maand: Ramon Jawalapersad, directeur van Roeli’s Lighting & Décor, sinds 2006 jaarlijks winnaar van de Costumer Service Award.
In Suriname zijn veel bedrijven voor verlichting en decoratie, maar bij de meeste shows en huwelijken is wel een reclamebordje van Roeli’s Lighting & Décor te vinden. Directeur Ramon Jawalapersad zegt geïnspireerd te zijn door de discoverlichting in de jaren tachtig. Zelf had hij een kleine discobal in zijn slaapkamer. “Ik wist niet dat het gevoel dat ik kreeg door deze mooie lichten en lampen, mijn leven zo een positieve wending zou geven. Ik geniet als jongen uit Nickerie nog steeds van de verschillende lichteffecten.” Jawalapersad komt uit een gezin van zes: twee jongens en vier meisjes. Zijn broer en zijn vader leven niet meer. “Het ondernemen heb ik van mijn vader, die winkelier was. Ik heb het dus met de paplepel ingegoten gekregen.” Op 28 september 1989 startte hij met zijn eigen bedrijf. “Ik ben heel klein begonnen met een bromfiets, daarna een stationwagon en later nog twee arbeiders. Mijn eerste grote opdracht was op een verjaardagsfeest van een goede kennis van mij. Zij was twintig jaar geworden. Ik was heel gejaagd, omdat ik heel weinig middelen had en twijfelde of het daarmee wel zou lukken. Naarmate ik meer opdrachten kreeg, schafte ik steeds spullen in kleine hoeveelheden aan. Na zeven jaar ondernemen in deze branche, begon ik ook wat opdrachten van de overheid te krijgen.”
Roeli’s Lighting & Décor heeft inmiddels zeventien arbeiders in dienst, maar gezinsleden van Jawalapersad werken ook mee. “Roeli’s is afgeleid van Raoul, dat is de naam van mijn oudste zoon, nu wijlen. Ik heb nog twee kinderen die mij naast hun studie ook helpen in het bedrijf.” Jawalapersads vrouw en dochter doen het administratieve gedeelte. Zijn zoon doet een technische studie en werkt mee in het veld. Daarom noemt Jawalapersad het bedrijf een “familieding”.
Groei en concurrentie
“Roeli’s is nu zover gegroeid, dat wij ook met de helikopter op verschillende plaatsen in Suriname opereren.” Er werken nu zeventien heren en drie vrouwen bij het bedrijf. De heren doen de buitendienst op de verschillende plaatsen en de vrouwen doen het stikwerk aan de decoraties. “Dat er andere bekende bedrijven waren als Benie’s en Elto heeft mij er niet van weerhouden om 21 jaar geleden de concurrentie aan te gaan. Vijftien jaar geleden werd tijdens een klus aan ons gevraagd of wij van één van die twee bedrijven waren.” Die vraag motiveerde Jawalapersad om niet zo snel tevreden te zijn als zijn concurrenten, maar juist tijd te stoppen in de service, de kwaliteit en de begeleiding van de kritische klanten en zo het verschil te maken. “Dat maakt mij uniek.” Niet voor niets ontving Roeli’s van 2006 tot 2011 jaarlijks de Customer Service Award in de categorie ‘Professional’.
“Wij hebben of krijgen iedere dag een opdracht. Ik heb veel hoogtepunten bereikt en er zijn er nog heel wat op komst.” Het winnen van de award hoort daar natuurlijk bij. “De opdracht die wij kregen van de onlangs in Torarica gehouden handelsconferentie van Canto, de Caribische organisatie voor telecommunicatie, noem ik de mooiste job en voor dit jaar het hoogtepunt tot nu toe.”
Inspiratie vindt Jawalapersad op beurzen in het buitenland. “In Nederland heb ik jaren terug een trouwbeurs meegemaakt en in China ben ik al vier keren bij de Canton Fair geweest. Na zo een beurs krijg ik nieuwe ideeën en een beter beeld van de nieuwste items in mijn branche.” De decoratielampen worden geïmporteerd, maar de stoffen worden meestal lokaal gemaakt. Voor bepaalde wensen van klanten moet hij wel lappen stof laten halen, omdat een aantal stoffen niet hier te verkrijgen is. “Alle decoraties van Roeli’s worden vastgelegd door mijn fotograaf, zodat ik later kan kijken hoe het eruit zag en wat beter kan. Ik kan niet altijd samen met de jongens op de verschillende plaatsen zijn.”
Jawalapersad zet zijn personeel elk eind van het jaar weer in de bloemen om zijn dankbaarheid te tonen. Er wordt een speciale dag georganiseerd voor de werknemers en hun familie. Dit jaar heeft niet alleen Roeli’s een award gekregen, maar de directeur heeft zijn werknemers gehonoreerd met een eigen prijs voor hun geleverde diensten.
“Dieptepunten voor het bedrijf kan ik niet bedenken. Wel zie ik het heengaan van mijn oudste zoon als een persoonlijk dieptepunt. Hij heeft bij de start van het bedrijf veel van zijn krachten gegeven. Ik ben er zeker van dat hij nu samen met de andere gezinsleden een grote bijdrage zou leveren. Zijn heengaan is nog steeds moeilijk te verwerken.”
Roeli’s Lighting & Décor is nu nog alleen in Suriname gevestigd, maar opereert ook al een beetje in het buitenland. “In het jaar 2009 heb ik in opdracht van de burgemeester van Saint Laurent een aantal staatsgebouwen belicht en daar waren ze weg van. Daarom zijn we gevraagd om het dit jaar ook in Cayenne te doen. De offertes heb ik al opgestuurd en ik kijk nu uit naar de response.”
Dat hij nu opdrachten krijgt van de Franse kant, ziet hij als een opstapje naar een potentiële samenwerking in de toekomst. “Een van de dingen die ik graag in de toekomst wil, is een goede samenwerking met mijn concurrenten op bepaalde evenementen.” De eerste stappen heeft hij al gezet toen hij samenwerkte met een van zijn concurrenten bij het decoreren van Torarica voor het telecommunicatiecongres. Hij is ook in gesprek met andere bedrijven. “Concurrentie is goed, maar we moeten elkaar niet kapot maken. Je moet ernaar streven zo goed mogelijke diensten te leveren om aan de top te komen. Als ik dit kan bereiken door samen te werken, dan heb ik een van mijn toekomstplannen bereikt.
Guyana en Trinidad
“In de toekomst wil ik in Guyana opereren; maar meer nog in Trinidad, omdat ze daar heel ver zijn wat belichting betreft, maar op decoratief gebied zijn ze minder gevorderd. Daarom wil ik daar mijn producten laten zien. Ik wil niet zeggen dat ik al ben waar ik moet zijn, want voor mij is the sky the limit.”