Op weg naar wereldfaam
Bruisende Sabrina Starke is en blijft Surinaamse
Met haar hitsong ‘Do For Love’ – van het debuutalbum ‘Yellow Brick Road’ – voert zangeres Sabrina Starke de luisteraar mee in een warme, sensuele klankendroom vol liefde. Het lied gaat dan ook over de kracht van liefde. Starke weet je als luisteraar te raken met haar songs. En ze weet je ook te raken door haar persoonlijkheid, haar uitstraling en haar enthousiasme en liefde voor Suriname. Een warme jonge vrouw die weet wat ze wil: de muzikale wereld veroveren met haar liedjes en stem.
Op de dag dat een nieuwe versie van haar debuutalbum verschijnt, spreekt Parbode de zangeres voor haar optreden als één van de openingacts van het meerdaagse jazzfestival IJazz in Amsterdam. Sabrina heeft een drukke agenda, ook wat betreft mediacontacten. Maar, al twee dagen na ons verzoek voor een interview volgt een uitnodiging via haar platenmaatschappij EMI Record. “Tja, het is de Parbode hè, dus een beetje voorrang is er wel voor het blad en Suriname hoor”, zo laat ze weten in een kille, grote oude havenloods op het IJazz festival-terrein aan de overzijde van het IJ, achter het Centraal Station.
Het is kwart over vijf in de middag, ruim een uur voor haar optreden. Sabrina zit alleen op een houten bank aan een tafel. We zijn in de ‘backstage’-ruimte van het festival. Ze is net gearriveerd uit Rotterdam, met enige vertraging door een onoverkomelijke Nederlandse file. Er zit nu een gewone jonge vrouw, rustig voor zich uit starend, haast een beetje onverwacht verlegen ogend.
In relatief korte tijd is ze een nationale bekendheid geworden met internationale uitstraling en klanken. Ooit begonnen in reggaeband Equal besluit Sabrina om in 2005 solo te gaan. Met Equal heeft ze ook wel eens in Suriname opgetreden en een hitje gehad. Over waarom ze op een bepaald moment het besluit heeft genomen om de band te verlaten en solo verder te gaan, zegt Starke: “Ik wilde nieuwe ervaringen opdoen en er achter zien te komen wat ik werkelijk wilde in en met de muziek. Ik heb eigenlijk heel lang en rustig de tijd genomen. Mijn doelen stel ik ook hoog en ik ben er dan ook nog niet.”
Amerika
Vanaf 2006 begint de zangeres in relatieve rust haar opmars naar bekendheid. Ze neemt deel aan de ‘Talent Night’ in haar woonplaats Rotterdam en wint de hoofdprijs: een optreden in het bekende Apollo Theatre in New York. Even kan ze proeven aan Amerika. Ook Suriname krijgt weer van Starke te horen. Haar song ‘Romeo en Juliet’ behaalt de tweede plaats op de Surinaamse hitlijst.
Op de vraag of ze nog wel enige betrokkenheid heeft met Suriname, het land dat ze al verliet toen ze nog maar zes maanden jong was, reageert ze spontaan en heel resoluut. “Zeker weten! Suriname is heel belangrijk voor mij. Je ziet het: ik ben een Surinaamse toch? Suriname is ook mijn thuis. Ik denk veel aan het land. Ik hoop ook heel snel weer naar Suriname te kunnen gaan voor één of meer optredens.”
En ze is bekend in haar geboorteland. “Radio 10 draait mijn songs veel en in onder andere de Ware Tijd hebben ook wel artikelen over mij gestaan. Familie van mij knipt de artikelen keurig voor me uit en stuurt ze op.” Die betrokkenheid blijkt op 23 februari van dit jaar. Op die dag treedt ze op tijdens een benefietconcert voor Trio-indianen in het zuiden van Suriname, in De Doelen in Rotterdam. “Als ik iets kan doen voor Suriname dan doe ik dat graag.”
Kinderen
Ze ziet Suriname veranderen. “Ik volg het nieuws uit Suriname. Het interesseert me. Voor het laatst was ik er in 2007. Er zijn veel goede, positieve ontwikkelingen te zien hoor. Natuurlijk zijn er ook verbeterpunten, maar heb je die niet overal? Kids zijn belangrijk voor het land. Ze moeten bijvoorbeeld allemaal over goed en schoon drinkwater kunnen beschikken.”
Sabrina is zich ervan bewust dat nog steeds met regelmaat kinderen in bepaalde straten en buurten in onder andere Paramaribo niet kunnen beschikken over schoon drinkwater. Educatie en mogelijkheid tot creatieve uiting zijn ook belangrijk. Later in het gesprek wordt duidelijk dat kinderen een speciale plaats bij de zangeres innemen.
Ze verschijnt plots in bekende en door zeer veel mensen bekeken televisieprogramma’s in Nederland, zoals ‘Raymann Is Laat’ en ‘De Wereld Draait Door’. Die optredens zorgen voor een forse publiciteitsgolf, die eigenlijk tot de dag van vandaag is blijven doorrollen in de branding. Maar het blijft niet bij dat soort kortstondige optredens. Inmiddels heeft de zangeres een drukke agenda. Starke: “Het is keihard werken. Maar ik heb veel vertrouwen in de mensen om me heen. Ik treed ieder weekeinde wel ergens op in het land. Doordeweeks zijn er ook af en toe nog wat optredens en de nodige interviews en promotionele activiteiten.”
Ze heeft nu een eigen band, met muzikanten uit Nederland, Sint-Maarten en natuurlijk, ook uit Suriname. Haar persoonlijke manager is, uiteraard, ook een Surinaamse. Mildred Cairo werkt al jaren samen met Sabrina en beiden zijn aanstekelijk gedreven en enthousiast. Kortom, overal om haar heen is Suriname te zien.
Debuutalbum
Op het juiste moment ontmoet Sabrina het Nederlands producers duo Beat Royalty, dat kantoor houdt in Los Angeles. Die ontmoeting resulteert in een verblijf in Amerika waar ze dagelijks hard werkt met een team aan haar debuutalbum ‘Yellow Brick Road’. In dat team zit onder andere technicus Brad Gilderman. Hij heeft samengewerkt met artiesten als Destiny’s Child, Boyz II Men, Eminem en ook Tony Braxton. Ook werkt Sabrina tijdens haar verblijf in de Verenigde Staten samen met producer en songwriter Billy Mann. Ook geen onbekende in de internationale muziekwereld. Mann werkte samen met onder andere Carole King, Sting, Celine Dion, Joss Stone en Mary J. Blige.
Het album wordt eerst in eigen beheer uitgebracht, maar dat verandert snel op het moment dat het legendarische Amerikaanse jazzlabel Blue Note vanuit het niets contact opneemt met Starke. ‘Yellow Brick Road’ verschijnt op 14 november 2008 via Blue Note, waar de zangeres ondertussen een meerjarig contract heeft getekend. Het begin van meer en meer succes. In december 2008 treedt ze op als voorprogramma van soullegende Dionne Warwick, bekend van nummers als ‘Walk On By’ en ‘I Say A Little Prayer’. Het concert vindt plaats in zalencomplex de RAI in Amsterdam.
Tijdens het gesprek in de koude oude havenloods aan het IJ, komt Sabrina los. Vooral als gesproken wordt over Suriname is een twinkeling in haar donkere ogen te bespeuren en wordt het warm in de kilte van de loods. Ze neemt de tijd. Mildred komt wel even informeren hoe lang het interview nog duurt, want Sabrina moet nog eten. Door de file is de algehele planning in het gedrang gekomen. Een deel van de band staat nog met de auto in de file. Het optreden wordt dan ook ruim een half uur uitgesteld.
Edison
Dat veel Nederlanders genieten van Sabrina’s muziek is vooral dit jaar duidelijk geworden. Voor haar debuutalbum ontvangt ze in maart een gouden plaat. Op dat moment zijn er al meer dan 15.000 exemplaren verkocht van ‘Yellow Brick Road’. In dezelfde maand ontvangt ze tijdens het Edison Gala een Edison in de categorie ‘Beste Nieuwkomer’. De Edison is de jaarlijkse vakprijs van de muziekindustrie. Ze ontvangt het bronzen beeld uit handen van een Rotterdamse wethouder. Sabrina wordt door de jury geroemd vanwege haar ‘vermogen om veel genres samen te voegen tot een eigen geluid in een sterke presentatie’.
Starke: “Mijn muziek is eigenlijk een mix van een aantal muziekstromingen. Het is jazz, soul, funk, van alles wat. De Edison, de gouden plaat en het optreden als voorprogramma van Dionne Warwick zijn op dit moment een paar hoogtepunten uit mijn carrière.”
Project
Het gesprek nadert zijn einde. Suriname komt weer om de hoek kijken. Is Sabrina bekend met haar eveneens bekende collega èn Surinaamse Denise Jannah? “Ja natuurlijk. Ik ken haar. We gaan samen een zangworkshop geven voor kinderen in Rotterdam. Dat is in het kader van het ‘Music Matters’-project.” Dit project is belangrijk voor Sabrina. Ze is sinds december 2007 ambassadeur van ‘Music Matters’ en daarmee ook muziekambassadeur van Rotterdam. Met het project wordt bevorderd dat kinderen, maar ook jongeren en volwassenen, elkaar ontmoeten, ongeacht hun culturele achtergrond. Door die ontmoetingen ontstaan interessante nieuwe muzikale samenwerkingen. Kids kunnen gratis aan de diverse projecten deelnemen.
Sabrina moet gaan eten van haar manager. Hoe ziet de toekomst van Sabrina er uit? “Tja, vandaag is dan de nieuwe versie van mijn debuutalbum verschenen. Er staan twee nieuwe nummers op. En dan wil ik Europa gaan veroveren èn vervolgens de oceaan over naar Amerika. Het zijn spannende tijden voor me en het is keihard werken. Natuurlijk hoop ik snel ook weer naar Suriname te kunnen gaan en ik hoop ook nog eens te kunnen optreden met Denise Jannah. Als het aan mij ligt gaat dat ook gebeuren hoor.”
Sabrina Starke is en blijft een Suri-naamse. Ook dat straalt ze uit. Ruim drie kwartier na het interview betreedt ze met haar band één van de podia op het IJazz festival-terrein. Een paar honderd mensen genieten ruim een half uur van het optreden van een enthousiast swingende en zingende Starke. Vol overgave zingt ze onder andere haar hit ‘Do For Love’ en haar nieuwe single ‘A Woman’s Gonna Try’. Sabrina en haar band weten het publiek tot swingen te brengen. Zelfs de meest houterige bakra’s zie je lichtelijk heen en weer bewegen op de muzikale klanken. Het is een feest met klasse, in alle opzichten. Ook Mildred Cairo staat naast het podium enthousiast mee te dansen. Starke zingt en klinkt zoals ze zingt en klinkt op haar album. En dan ben je echt goed. Suriname heeft weer een fonkelende ster om trots op te zijn.