Op zoek naar het eigen verhaal
Al decennialang klinkt de roep om de Surinaamse geschiedenis grondig te herschrijven: de bestaande verhalen zouden te Nederlands zijn en te weinig recht doen aan het Surinaamse volk. Nog niet eerder werd met zoveel enthousiasme aan deze oproep gehoor gegeven.
Bij het Nationaal Archief Suriname (NAS) aan de mr. Jagernath Lachmonstraat verzamelen zich op een doordeweekse avond een kleine veertig mannen en vrouwen. De meesten hebben er al een lange werkdag opzitten als journalist, advocaat, huisarts of docent. Maar zodra professor Stephen Small met zijn college begint, lijkt iedere vermoeidheid verdwenen. Enthousiast wordt er gediscussieerd over hoe de Surinaamse geschiedenis tot dusverre is geschreven, wat daar mis mee is en hoe het beter kan. De deelnemers aan de cursus ‘Herschrijven van de Surinaamse Geschiedenis’ besteden zonder morren hun vakantiedagen en vrije avonden aan de zoektocht naar het Surinaamse verhaal. Op de slotbijeenkomst verwoordt een cursist de geestdrift: “Als ik na een college thuis kom, dan ben ik niet vermoeid maar heb ik zoveel energie dat ik nog lang niet kan slapen.” Deze cursus is slechts één van de initiatieven om tot een Surinaamse interpretatie van het verleden te komen. Veel gepensioneerde Surinamers werken aan boeken en memoires die een ander licht op de Surinaamse geschiedenis moeten schijnen. In de archieven is het druk. De kranten bevatten regelmatig pleidooien voor het veranderen van straatnamen en het eren van de eigen helden. Actiecomités zetten zich in voor standbeelden van historische figuren als vakbondsleider Louis Doedel en marronleider Boni, en aan de Anton de Kom Universiteit ging afgelopen najaar voor het eerst een volwaardige geschiedenisopleiding van start. Waarom is deze zoektocht belangrijk, en wat kan het opleveren?
Nu populair
