Opinie: De COVID-19-crisis en partijkleuren – Parbode Sneak Peek

Op hoop van zegen bespreek ik hier een verdwijnend virus, inclusief de sociaal-economische crisis die er als staart van een orkaan achteraan kwam. Het begrip ‘crisis’ is haast te simpel om de apocalyptische ellende te beschrijven die de moderne wereld het afgelopen half jaar heeft ondergaan. 

Tekst Christa Sluisdom

Het was alsof de hele wereld onverwachts in het diepe was gegooid en honderdduizenden happend naar lucht stierven en anderen op de valreep getraumatiseerd er weer bovenop kwamen. Mede dankzij de tijdige maatregelen van de overheid heeft COVID-19 – met maar tien besmettingen en jammer genoeg één dode – ons niet vol in het gelaat getroffen. Maar de staart van de orkaan die ‘coronacrisis’ heet, heeft ons wel getroffen. Eerst moesten we gewoon de handen steeds reinigen en werd samenscholing van meer dan honderd, dan tien en later weer vijftig man verboden. Het openbaar vervoer werd platgelegd en de scholen werden gesloten. We hadden avondklok van acht uur ’s avonds tot zes uur ’s morgens en later van elf uur ’s avonds tot vijf uur ’s morgens. Bedrijven ontsloegen personeel dat niet in vaste dienst was. Mensen die voor zichzelf werkten zoals buschauffeurs, schaafijsverkopers en worst- en barbecuestandhouders hadden geen inkomen meer. En dat was eigenlijk het topje van de ijsberg. Van de persoonlijke ellende en specifieke problemen van arme gezinnen of mindervaliden die zonder inkomen kwamen te zitten, kon je alleen maar op de hoogte zijn als het in je eigen omgeving plaatsvond. En dit alles tegen de achtergrond van een land zonder behoorlijke monetaire reserves. Er werd SRD 400 miljoen vrijgemaakt voor een noodfonds.

Lees het hele artikel in het julinummer van Parbode

0

Gedeeld