De zee rukt op en maakt zich gereed om ons onze vruchtbare leefruimte te ontnemen. Zelf hebben wij ook eraan meegewerkt door de beschermende mangrove te vernietigen en een groot deel van de kuststrook te verkavelen.
Tekst Christa Sluisdom
Maar wij hebben geen tijd en aandacht voor het stijgende water zolang het niet tot onze middels komt. In plaats van degelijke plannen te smeden om het zeewater voor te zijn, op wat herbeplanting van mangrove langs de kuststrook na, lopen velen van ons als kippen naar de grond te staren om te zien of er nog wat te pikken valt. Hoe hoger in de pikorde, hoe harder er naar de grond gestaard wordt om alles kaal te vreten of de grond zelf in te pikken; hoe hoger in rangorde, hoe hebzuchtiger en kippiger men wordt. Degenen met de grootste salarissen stelen het meest. Onder hen zijn er met helikopters, wier kinderen nooit meer hoeven te werken. Deze mensen stelen als de raven onze belastinggelden en de landsinkomsten uit de productiesector. Intussen hebben ze meerdere huizen en auto’s, gaan geregeld op reis en hun kinderen studeren aan de beste buitenlandse onderwijsinstituten. Zeg mij: hoeveel meer en lekkerder kun je eten als je bovenop je riante salaris nog een miljoen steelt? Leg ons uit in hoeveel kamers van je paleis je tegelijk kan vertoeven. Vertel wat je zou moeten nalaten als je al die miljoenen niet gestolen had. Het antwoord is hoogstwaarschijnlijk: niets! Waarom help je het hele land dan naar de klote als je toch het gestolen geld, de huizen, auto’s, percelen en helikopters niet kan gebruiken, omdat je er gewoon te veel van hebt? Wat heb je er in vredesnaam aan om gestolen miljoenen op de bank te hebben, maar in de regentijd te moeten verhuizen, omdat jouw chique buurt dan in een snelstromende rivier verandert? Je houdt je grote-regentijdvakantie, zeg je deftig. Maar er is niets deftigs aan jouw villa in het water en water in jouw villa.
Lees het hele artikel in het meinummer van Parbode
Nu populair
